Veel verwarring over juiste schrijfwijze ‘Bart Chabot’ aan vooravond Groot Dictee

Bij de deelnemers aan het Groot Dictee der Nederlandse Taal is er al voordat Philip Freriks het door Kees van Kooten geschreven dictee heeft voorgelezen grote beroering ontstaan. Veel van de deelnemers hebben geen idee hoe ze ‘Bart Chabot’ schrijven. Lees verder “Veel verwarring over juiste schrijfwijze ‘Bart Chabot’ aan vooravond Groot Dictee”

De studentenverhuizing

Wat is er mooier dan op een Zuid-Franse camping zitten, uiteraard met een koelbox vol Kronenbourg-bier binnen handbereik, en gadeslaan hoe een man met een snor, onder toeziend oog van z’n verschrikkelijke vrouw, al vloekend de caravan waterpas probeert te zetten op een veel te klein plekje? Het antwoord luidt: een studentenverhuizing van nabij volgen, uiteraard ook met een koelbox vol bier bij de hand. Lees verder “De studentenverhuizing”

Een prima echtpaar

Ze zaten de hele rit hand in hand tegenover me. Hij droeg een schitterende das, ongetwijfeld uitgezocht door haar. Ze vertelden aan elkaar wat er zich op het NS-scherm boven mijn hoofd afspeelde. ‘Kijk, daar loopt een koe. En daar rijdt onze trein’, zei de vrouw. De man zei dat er in de buurt van Hoogezand ongeveer dezelfde koeien rondliepen. Lees verder “Een prima echtpaar”

Rover Hoepsika

Een hele tijd geleden, vermoedelijk wel een jaartje of twintig, las ik mijn eerste echte boek, een boek met meer dan 100 pagina’s – 127 om precies te zijn. Het betrof de roman ‘De rover Hoepsika’, opgetekend door de bekende schrijver Paul Biegel, waarin een hele zachtaardige rover op een gevlekt paard rijke mensen in een koets overviel.

Je raadt het al: nadat ik het werk uitgelezen had, wilde ik zelf ook een rover Hoepsika worden. In m’n hoofd galoppeerde ik over de paden en beroofde ik op de meest zachtaardige manier deftige heren en mejuffrouwen van hun gouden dukaten en wat al dies meer zij.

Eerlijk gezegd lijkt me nog steeds wel wat. Alleen rijden er nergens meer koetsen met rijke mensen rond. En ik ben als de dood voor paarden, hoe gevlekt ze ook zijn. Dus laten we eerlijk zijn: ik zal nooit met een roos in m’n mond nonchalant op een paard liggen wachten tot er een tot de nok toe met gouden dukaten gevulde koets voorbij komt rijden. En dat is heel erg jammer.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

Het kapsel van Cocu

De oplossing van de crisis bij PSV kon wel eens eenvoudiger zijn dan menigeen denkt: een bezoekje aan de kapper. Dat zit zo: het kapsel van trainer Phillip Cocu hangt er precies even futloos bij als het spel van PSV de afgelopen weken is. Als daar geen oorzakelijk verband aanwezig is, dan weet ik het ook niet meer.

De eerste weken onder het regime van Cocu camoufleerde de prachtige haardos van de vertrokken Dick Advocaat de kapselcrisis bij PSV nog. Met de implantaatscheiding van Dick nog in het hoofd geprent, speelde PSV de eerste paar wedstrijden van het seizoen schitterend. Zonder het juk van de achteruitlopende en immer scheldende Van Bommel kwam de subtiele haardracht van Dickie pas echt tot volle wasdom.

Maar helaas, langzaam nestelde de levende otter bovenop het hoofd van Cocu zich in de hoofden van de spelers. Iedere dag keken ze weer tegen die platgeföhnde plakken haar aan. Dat doet wat met een mens. Voetballers gaan er slecht van voetballen, maar was Cocu directeur geweest bij, ik noem maar wat, een föhnfabriek, dan was er geen fatsoenlijke föhn meer van de lopende band gerold. Sterker nog, was Cocu tuinder geweest, dan hadden er komkommers als hoepels in zijn kas gegroeid.

Het kapsel van Cocu kan alles kapotmaken. Als één van je spelers Stijn Schaars heet en de rest zich om de drie uur laat coifferen door kapper Hannie Hannie, of hoe die figuur ook maar mag heten, dan is het helemaal vragen om problemen.

Phillip, neem weer gewoon dat leuke kuifje van vroeger, dat zo goed stond bij je wipneusje. Dan komt het allemaal goed. Dat beloof ik.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.