Negen minuten Utopia

Bij elkaar opgeteld heb ik nu zappenderwijs zo’n negen minuten van het realityprogramma Utopia gezien. Utopia is voor mij ideale als-Prem-op-de-andere-zender-zit-te-schreeuwen-tv. Even een minuutje zappen naar wat idioten in een loods en je kunt er weer een tijdje tegenaan.

Het mooie is dat ik in die negen minuten, verdeeld over verschillende optredens van Prem in DWDD, al wel kon zien dat die aannemer, Paul heet hij geloof ik, een ontzettende lul is. Een betweter, die met z’n Amsterdamse accent het bloed onder je nagels vandaan haalt. Een Noord-Hollandse boerenlul zonder zelfspot, zelfrelativering of zelfkennis, die ondanks (of juist vanwege) z’n beperkte intellectuele bagage denkt dat hij leidertje moet spelen in die malle loods.

Ik zag hem voor het eerst toen hij hard stond te janken bij een stal met twee koeien erin. Een prachtig beeld. Ik zat schaterlachend op de bank, nog geen idee wat voor figuur daar precies emotioneel aan het instorten was ten overstaan van twee koeien die niet keken alsof er een dikke Noord-Hollandse aannemer pal voor hun neus stond te janken, maar gewoon keken zoals koeien altijd kijken: starend in het niets – volgens mij was er zelfs eentje aan het schijten.

Een zaprondje later kreeg ik pas door wie ik bij die twee koeien had zien janken. Iemand die in de discussie over het al dan niet aanleggen van een WC – jaja – niemand van die andere Utopia-idioten liet uitpraten en daarna over democratie en stemmen begon. Democratie naar goed Russisch voorbeeld, zeg maar. Wat Paul van homo’s vindt, is nog niet bekend. Waarschijnlijk heeft hij er niks op tegen, zolang ze maar met hun poten van hem afblijven.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.