Ajax

Ik denk dat de Griekse held Ajax zich omdraait in z’n mythologische graf als hij ziet wat die Amsterdammers allemaal uitspoken onder zijn naam. Niet vaak werd een naam van iemand zo te grabbel gegooid als de afgelopen weken. Slechts Ivo Niehe die aan cabaret ging doen kreeg het ook voor elkaar; hoe je het ook wendt of keert, zijn pogingen tot humor slaan toch ook terug op mensen als Hans Teeuwen en Theo Maassen.

In een wereld waarin er mensen naar het theater komen – en er zelfs voor betalen –  om te gaan lachen om Ivo Niehe, durf je je met goed fatsoen toch geen cabaretier meer te noemen. Hetzelfde geldt voor het begrip Ajacied. Daar is André Ooijer de Ivo Niehe. Zondag kreeg hij rood omdat hij iemand vanachter de benen onder het lijf vandaan schopte, terwijl de bal een paar meter verderop lag. Dreetje deed het zelf af met de volgende quote: ‘Ik zette druk, dan gebeurt dat soms’. Verschrikkelijk.

Maar goed, eerlijk is eerlijk. Dat die Griekse held nu omgekeerd in z’n graf ligt heeft niet direct met André Ooijer te maken. Indirect natuurlijk wel, want wie André Ooijer in z’n elftal heeft, gaat op den duur veel verliezen. Dat is een oude Chinese voetbalwet, die eens te meer waar blijkt te zijn: de afgelopen weken verliest Ajax veel. Van ADO bijvoorbeeld, en dat is niet eens een Griekse held. Moet je nagaan wat er was gebeurt als ADO vroeger wel een reiger met drie leeuwenkoppen was geweest; het was misschien wel 0-2 geworden. 

Als Ajax twee keer achter elkaar verliest, komt er gedonder. Ook dat is een oude Chinese voetbalwet. Dat heeft iets te maken met Amsterdammers die nooit hun bek kunnen houden. De Amsterdammer die dan het vaakst niet z’n bek houdt, is Johan Cruijff. Als Ajax Ajax is, dan is Cruijff Zeus. Belangrijker dan Ajax dus. Toch mag ik hem. Hij heeft immers het Nederlandse voetbal op de kaart gezet, met aanvallend spel. Iets waar we tot deze zomer altijd van konden genieten.

Kwam je in het buitenland, dan kocht er altijd wel een dronken Brit een halve liter bier voor je en ging hij je staan feliciteren met dat leuke gevoetbal van ons. We wonnen nooit echt wat, maar halve liters bier krijgen van een dronken Brit voelt toch ook als een soort winnen. Na het afgelopen WK ben ik in het buitenland al drie keer het ziekenhuis ingeschopt door een dronken Brit. Niet geheel toevallig gebeurde dat drie keer door een welgemikte karatetrap in m’n borstkas.

Maar al die halve liters bier kunnen we dus voor een groot deel op het conto van Johan Cruijff schrijven, en dan kun je wel wat maken. Derhalve luister je altijd als Cruijff wat zegt. Ook als hij voorstelt om de domste oud-voetballer aller tijden in de ledenraad te zetten. Inderdaad, Peter Boeve. Dan ga je niet als Uri Coronel, Martin Jol en Rik van den Boog zielig zitten doen. Nee, je laat gewoon je club de verdoemenis in helpen door Peter Boeve. De oppergod heeft het zo gewild.