Rouvoet laat zich niet gek maken

Zo luidt de kop van een interview met de demissionaire minister van schaamhaarzaken dat vandaag gepubliceerd werd. Het ging geloof ik over milieu en iets met een genuanceerd verhaal. Slechte teksten in campagnetijd dus. Toch sprak de titel me aan. Omdat politici zich in campagnetijd natuurlijk wel gek laten maken. Met name die van christelijke signatuur.

Ik heb altijd het idee dat die tijdens een campagne voor het eerst dorpen en steden zien waar de vrouwen broeken dragen en de mannen met potten en pannen in de weer zijn. En dan niet eens om aardappelen, spruitjes en suddervlees kapot te koken, maar om iets te doen met pijnboompitten, rucola of iets anders wat door marketingmarketeers tot echt hun ding geïndoctrineerd is.

Dus eens niet een nieuwe uitvoering van de Heer is mijn herder door het jeugdkerkkoor uit Arnemuiden, maar een groep jongeren in laaghangende broeken die op hun waveboard al rappend een dansje doen waarbij ze een meisje van 12 droogneuken op een liedje van Skiggy Rapz feat. De Tuindorp Hustler Click.

En ja, dat is wel even wennen. De christelijke politici kijken hun ogen uit. Je ziet de verbazing op hun gezicht wanneer ze weer in één of ander pak worden gehesen tijdens de campagne. ‘Nee, ons met aubergines laten bekogelen in een zeeroverskostuum tijdens het trampolinespringen is hier heel normaal. Dat doen we elke zondag in het goddeloze Zoetermeer’. Je kan ze alles laten doen, die christelijke politici. Ze weten niet beter.  

Gisteren was het ook weer zo ver. Toen ik de vrouw met het korte haar, de bril en de lange rok zag zitten bij DWDD wist ik al dat het gênant zou worden. Ze moest een popliedje zingen. In het interview vooraf zei ze dat ze normaal alleen naar klassieke muziek of gospel luisterde. Nu moest ze volgens zangcoach Rick de Leeuw een liedje gaan zingen waar sex in zat. Respect van Aretha Franklin.

Nog nooit ging er iemand zo respectloos om met dit nummer. Je hebt vals zingen, je hebt 1000 geile speenvarkens tegelijk castreren en je hebt Esmé Wiegman van de Christen Unie die een liedje zingt. Mijn God, heb meelij met mij en dit arme volk zei een bepaalde Vader des Vaderlands ooit. Dat ging met terugwerkende kracht helemaal niet over de Spaanse Koning, maar over Esmé Wiegman.  

Maar ja, ze wist niet beter hè. Iemand op de hippe DWDD-redactie had haar tijdens de repetitie verteld dat het wel meeviel en dat het echt heel leuk was. Of ze misschien nog wat harder kon zingen, anders zouden de mensen het thuis niet goed kunnen horen. Dat deed ze dus wel even. Hiermee heeft deze christelijke politica wel voor eens en voor altijd bewezen dat de hel in elk geval bestaat. Zo klinkt-ie. (vanaf 4.20 begint het gekrijs)

Het zou ook kunnen dat ik deze hele geraffineerde manier van campagnevoeren van Esmé niet goed heb doorgrond. Dat ze expres zo vals zingt. Als ik zo vals zing, gaan er vast mensen stemmen om het recht te breien. Dat idee. Het kan ook anders uitpakken. Dat ze gisteren juist heel veel stemmen is kwijtgeraakt. Nu die van haarzelf nog.

118 reacties op “Rouvoet laat zich niet gek maken”