Wat is dat toch met die dieren dat ze zo kieskeurig zijn in het uitkiezen van hun leefgebied en dat dan ook heel parmantig voor hun naam zetten. Dan kun je, mocht je bedreigd worden in het gebied dat voor je naam staat, ook nergens anders meer heen. We zagen dat al eerder bij de Tasmaanse duivel en Filippijnse krokodil. Zo’n land voor je naam beperkt je nu eenmaal erg in je bewegingsvrijheid. Vraag dat maar aan de allang uitgestorven Liechtensteinse zeekoe.
Het dier dat deze week centraal staat, heeft het op het eerste oog wat slimmer bekeken. De Chinese tijger heeft met het bijvoeglijk naamwoord dat voor zijn naam staat z’n vrijheid wel iets beperkt, maar ach….China is natuurlijk groot genoeg. Daar is vast altijd wel ergens een plekje voor deze gestreepte jongen. Als er dan toch zo nodig een land voor je naam moet staan, kun je maar beter China uitkiezen. Dat had die tijger slim bekeken.
Minder slim was het om vervolgens niet in het grote China te gaan wonen, maar heel eigenwijs in de kleinere buurlanden Maleisie, Thailand, Laos, Vietnam en Cambodja rond te gaan lopen. Dan ben je wel een ontzettende lul zeg.
Want we kunnen ook niet echt zeggen dat het in die landen beter leven is dan in het grote China. We hebben het hier niet over belastingparadijzen als Luxemburg of Monaco, waar de Chinese tijger z’n – door zichzelf illegaal in te voeren – zuurverdiende dollars zwart weg kan zetten. Het omgekeerde is eerder waar. De landen waar de Chinese tijger leeft zijn op z’n zachtst gezegd nogal instabiel gebleken.
Loop maar eens een videotheek binnen; u struikelt over de films die een niet al te positief beeld van Vietnam schetsen. En ook de Cambodjaanse Pol Pot kennen we niet vanwege zijn grote verdiensten voor de mensenrechten of omdat hij ooit de Nobelprijs voor de Vrede won.In Maleisië kun je na het drinken van een onschuldig biertje dan weer rekenen op liefst zes stokslagen.
Thailand was vroeger wel altijd rustig, dat moeten we de Chinese tijger meegeven. Lekker een beetje op je dikke Boeddhistische reet wat mediteren en ondertussen die Westerse toeristen in hun waardeloze resorts maar laten betalen. Dat ging allemaal prima. Ook voor de Chinese tijger. Sinds kort lopen echter mannetjes in rode en gele T-shirts elkaar de tent uit te vechten in dat rustige Thailand. Ook niet echt een fijne plek om te vertoeven dus. Laos is dat natuurlijk ook niet. Laos rijmt op Chaos, dat kan nooit wat zijn.
Tja, daar zit je dan als Chinese tijger in al die instabiele kutlanden. Inmiddels zijn er nog maar 1200 tot 1800 exemplaren over, terwijl het allemaal zo mooi had kunnen zijn in booming China. Alhoewel ook daar de tijgers bedreigd worden. Zo zijn er van de Noord-Indochinese tijger, die dan weer geheel tegenstrijdig aan z’n naam in Zuid-China leeft, nog maar 30 over in het wild. Het kan altijd erger. Daar moet de Chinese tijger zich maar aan vasthouden terwijl hij zich in Cambodja een weg tussen de schedels probeert te banen.