Onlangs ging ik winkelen met een vriend. Dat doen we anders nooit. Sterker nog, het was voor mij überhaupt de eerste keer dat ik met iemand anders winkelde, de uitstapjes met mijn moeder vroeger en een sporadisch Italiaans avontuurtje uitgezonderd.
Winkelen doe ik normaal gesproken alleen, omdat ik het een verschrikkelijke bezigheid vind. En als je het alleen doet, ben je er zo snel mogelijk weer vanaf. Een pré bij verschrikkelijke bezigheden. Je belt ook niet iemand op om eens even lekker samen het doucheputje schoon te gaan maken.
Maar de vriend en ik waren een keertje dronken en konden allebei nog wel een broek van het type jeans gebruiken, dus spraken we toch af om samen op broekenjacht te gaan. We troffen elkaar een paar dagen later in de Bijenkorf, waar ik, alsof Jezus in de vorm van een jeans was teruggekeerd op aarde, vrijwel meteen een broek vond die goed zat. Voorlopig pakte het samen winkelen prima uit.
Voor mij dan. De vriend had wat meer moeite met het vinden van een goede broek. We vertrokken bij de Bijenkorf en in een andere winkel liep hij langs een wand vol broeken waar hij belangstellend naar keek. ‘Bent u op zoek naar een broek voor uzelf?’, vroeg de broekenmeneer vriendelijk. ‘Ja.’ ‘U kijkt nu bij de damesbroeken.’ ‘O.’
Zoveel moeite kostte het ongeveer.
Even later kwam ik de vriend weer tegen op de tweede etage van de winkel. Ik had inmiddels nog een mooi jack met een capuchon op de kop getikt en hij stond een broek te passen die paste. Er kwam een verkoper bij ons staan, voor mij altijd het moment om zo snel mogelijk mijn broek uit te trekken en de winkel uit te rennen. Ik heb kledingverkoperangst.
De vriend niet. Hij stond de verkoper vriendelijk te woord en stelde zelfs vragen over de jeans die hij aanhad. Hij kende het merk niet (inderdaad iets onbekends met drie letters) en vroeg waar het vandaan kwam. De verkoper antwoordde en zei iets waardoor de vriend weer een opmerking over de jeans plaatste. Er ontstond kortom een jeansgesprek, waarbij de verkoper de vriend eerder probeerde af te kappen dan andersom.
Het was voor mij een openbaring dat klant en verkoper ook op deze manier met elkaar om konden gaan. Met dat inzicht én een broek en jack met capuchon rijker, keerde ik huiswaarts. Het was een nuttige middag geweest.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.