Mark van Bommel was weer eens boos het afgelopen weekend, na de verloren wedstrijd tegen Ajax. Ditmaal was Joep Schreuder het slachtoffer. Van Bommel verweet Schreuder niet de kinderachtige interviews die hij voorafgaand aan voetbalwedstrijden houdt met materiaalmannen, wasvrouwen of bitterballen in de businessruimte – Joep kan dat, een bitterbal interviewen: ‘Jij bent hier een bitterbal hè? Ja, dat klopt toch? Ja hè? Nou u hoort het mensen, dit is dus een bitterbal. Terug naar jou Henry.’
Nee, Schreuder deed volgens Mark van Bommel aan zeurpietenjournalistiek door tegen hem over de gele kaart te beginnen die hij zojuist volkomen terecht had ontvangen. Zijn zevende al in vijftien wedstrijden. Dat is wat veel, dus dan begin je daarover. Maar Mark vond dat stom, typisch Nederlands.
Toen ik het interview zag, zag ik het ineens: met Van Bommel is geen normaal gesprek te voeren vlak na een wedstrijd. En dat moet je dus ook niet meer doen. De man leeft op dat moment nog in een compleet andere wereld. Nog helemaal opgefokt door z’n gevloek en geschop van de afgelopen negentig minuten.
Als ik de kans kreeg met Van Bommel te praten vlak na een wedstrijd, zou ik het daarom als volgt aanpakken: ‘Ja, Mark, verloren dus. In de beginfase waren jullie de betere ploeg, maar dan kom je via een lullige counter toch op achterstand. In de tweede helft vond ik dat jullie heel dwingend speelden. Helaas ging-ie er maar niet in. Dat lag natuurlijk vooral aan de scheidsrechter en de pers. Wat voor kleur hebben kanarietjes eigenlijk?’
Mark: ‘Gee….godverdegodverdegodver!’ Vervolgens is het genieten geblazen van Van Bommel, die met het schuim op de bek en vuurspuwende ogen alles kort en klein slaat en schopt wat maar voorhanden is. Ik zou er nog wel even voor zorgen dat er geen grensrechters in de buurt staan op dat moment. Dat is zo’n slecht voorbeeld voor de jeugd.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.