Hoe zou NOS…- ja, wat is-ie eigenlijk… nou, vooruit – sportjournalist Joep Schreuder ooit bij Studio Sport zijn beland? Zou de chef personeelszaken na het vertrek van Humberto eens de koppen op de redactie hebben geteld en daarna tot de conclusie zijn gekomen dat lul nummer 3 miste?
Ik zie hem al staan tellen: ‘Jack van Gelder, Herbert Dijkstra,…… hé verdomd, er mist een lul’. Is-ie zo op de fiets gestapt, naar de eerste de beste Brabantse kleuterschool gereden en heeft daar de kleuterleider van groep 1A een microfoon in z’n handen gedrukt. Dat was Joep Schreuder. Zo moet het ongeveer gegaan zijn.
Vanaf dat moment zaten wij dus opgescheept met Joepie en z’n kinderachtige vraagjes aan volwassen mensen. De manier waarop hij vragen stelt is een kruising tussen het drammerige gezeik van Willibrord Frequin (met altijd een hè vlak voor het vraagteken) en de Irene Moors van 15 jaar geleden, die een deelnemer aan de Mega Blubber Power Race vroeg of Harry de Hengst echt de schrik van elke cowboy was.
Het is ongelooflijk dat Joepie nog nooit een klap voor z’n bek heeft gehad van een volleyballer van Piet Zoomers/Dynamo. Of, nog mooier, dat een handballer van Vlug & Lenig huilend in z’n broek stond te poepen terwijl kleuterleider Schreuder één van z’n kinderachtige betoogjes met een vraagteken aan het eind stond te houden.
Ik noem met opzet een volleyballer en een handballer. Dat waren namelijk de sporten waar Joep in z’n begintijd op af werd gestuurd. Stond-ie ergens naast een zwembad een waterpolospeler een microfoon onder z’n snufferd te houden. Dat was fijn. Als Joep in beeld kwam, dan zapte je automatisch naar een andere zender. Zonder Joep zat je in die tijd maar zo anderhalf uur lang naar de derde play-off wedstrijd tussen Electrolux AZC en Polar Bears Ede te kijken. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn.
Helaas is Joep nu ook de voetbalwereld binnengedrongen. En ook daar zap ik automatisch naar een andere zender wanneer hij in beeld komt. Dat is jammer, want je vergeet wel eens weer terug te zappen. Zo heb ik afgelopen maandag tijdens de wedstrijd Nederland – Denemarken gekeken naar de dertiende herhaling van een aflevering van Allo Allo. Het was trouwens wel opvallend dat Herr Flick van de Gestapo in deze dertiende herhaling opeens in een oranje Bavariajurkje door de straten van bezet Frankrijk struinde.
Ondertussen zit Joep met z’n zachte g mooi wel in Afrika de boel te verpesten. Hij mag geloof ik de human interest onderwerpjes maken. Hoe erg het met de negers in de townships is enzo. Dat is ook wat. Heb je net die apartheid een beetje overleefd, staat Joep Schreuder in één keer op de stoep. Eerder deze week, toen ik m’n afstandsbediening kortstondig kwijt was, zag ik zo’n item.
Joep ging op bezoek bij een medicijnvrouw die zich bediende van allerlei alternatieve geneeswijzen. U kent het wel, driemaal daags met de ballen van een tijger over je gezicht wrijven en je bent nooit meer verkouden. Dat werk. Helaas wist ze geen manier om Joep voor altijd z’n stem kwijt te laten raken. Ik had daar zo 3 liter olifantenpis voor op willen drinken.
Ze maakte ook geen gebruik van de gelegenheid om Joep Schreuder eens in een grote ketel met kippenbloed te gooien en hem daarin helemaal gaar te koken. Op die manier hadden haar kunstjes voor het eerst effect gehad: het welzijn van de Nederlandse bevolking was zienderogen naar ongekende hoogte gestegen. Een gemiste kans.
In plaats daarvan excuseerde de medicijnvrouw zich in het gesprek met Joep voor haar slechte Engels. Joep antwoordde met: ‘Joe doe it ferrie good’. Naast z’n vraagstelling is z’n eigen Engels blijkbaar ook blijven steken op kleuterschoolniveau.