Género Zeefuik

Afgelopen zaterdag zag ik voor het eerst in mijn leven de film The Green Mile. Dat was me wat. Een hele grote zwarte meneer zat, zo bleek gedurende de film, onterecht in een dodencel. Hij beschikte over bovennatuurlijke krachten en wekte daarmee een platgestampte muis weer tot leven. Hij genas zelfs een vrouw met een hersentumor. Uiteindelijk werd hij door de bijna huilende cipier Tom Hanks geëxecuteerd.

Afgelopen dinsdag zag ik voor het eerst in mijn leven de bekerwedstrijd FC Groningen-ADO Den Haag. Dat was me wat. Een hele grote zwarte meneer wandelde als een vetgemeste gans over het veld. Af en toe kreeg hij de bal aangespeeld, die hij dan binnen mum van tijd weer kwijtraakte. Uiteindelijke werd hij vlak voor tijd door zijn trainer Robert Maaskant gewisseld.

Uit deze analogie moet u niet opmaken dat ik vind dat Maaskant zijn spits Género Zeefuik had moeten executeren in plaats van wisselen, maar hij had wel het bordje met zijn rugnummer wat eerder omhoog kunnen laten houden. Zelden zag ik iemand zo ongeïnspireerd over het veld hobbelen. Het te veel aan vet dat Zeefuik onder zijn shirt meezeulde, dat ontbeerde hij aan enthousiasme. Género Zeefuik speelde alsof hij niks meer had om voor te leven. Alsof hij nooit meer gefrituurde kip zou eten – terwijl het tegendeel dus waar is.

Voor de wedstrijd, vlak nadat Zeefuik plichtmatig zijn warming-up had afgerond, stonden er in de middencirkel een stuk of tien mensen te wapperen met een groot Amstel-doek. Zo eentje als in de Champions League, maar dan met het logo van de sponsor van het bekertoernooi erop. Het was koud en een kalende man die alleen een t-shirtje en een rode bodywarmer droeg, wapperde alsof dat juist alles was waarvoor hij op dat moment leefde.

Misschien moet Género Zeefuik eerst maar eens een tijdje de plaats van deze man innemen. Er tien kilo afwapperen. En tijdens dat wapperen beseffen dat hij normaal gesproken iets veel leukers mag doen: voetballen. Ondertussen staat er dan een man met een bodywarmer in de spits bij FC Groningen. Dat is ook prima. Die rent tenminste een beetje heen en weer.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar!

12 reacties op “Género Zeefuik”