Olympische Spelen – De wave en Benny Hill on the beach

Gedurende de Olympische Spelen een paar stukjes met ergernissen/observaties uit Londen. Dit laatste stukje gaat over de wave en de show rond een beachvolleybalwedstrijd.

Bij de marathon zul je ‘m vermoedelijk niet zo snel voorbij zien komen, maar bij alle sporten in een stadion is het een gemeengoed, vooral tijdens deze Olympische Spelen: de wave. Een golf met handjes. Ik heb het nooit begrepen en zal er ook niet aan meedoen als ik ooit eens in een stadion zit waar-ie rondgaat. Dat een wave rondgaat, zegt genoeg; ziektes gaan ook rond.

Een wave is buiten een hele rare manier van ochtendgymnastiek vooral een dikke middelvinger richting de sporters die zich op het veld in het zweet werken. Jongens, jullie doen maar daar beneden, met dat gekke geren en gevlieg, wij zijn lekker met elkaar bezig hierboven. Een gekke gedachte als je nagaat dat de meeste mensen die in poephouding hun armen strekken, daar grof voor betaald hebben.

De sport die het meest onder de wave te lijden heeft, is volgens mij het beachvolleybal. 26 keer achter elkaar ging de wave onlangs het stadion rond in de Horse Guards Parade. Een record, zei NOS-commentator Maarten Tip met een zekere vorm van waardering. Op het moment dat hij het zei dook er net een Italiaan met z’n bakkes in het zand.

Sowieso lijkt bij het Olympische beachvolleybaltoernooi het daadwerkelijke volleybal op het tweede of derde plan te komen. Misschien nog net voor de wulpse danseressen die in de gangpaden van de tribunes hun dansjes opvoeren, maar ruim achter de stadionspeaker. Hij is de koning van het stadion. Wanneer hij vraagt om lawaai, maken de mensen lawaai. En hij lult aan één stuk door. Is hij heel eventjes stil, dan klinkt er harde muziek uit de speakers. Hippe hits van nu, maar verrassend genoeg ook de themesong van de slapstickserie The Benny Hill Show.

Dat authentieke deuntje is een verademing tussen al het zogenaamd hippe gedoe door. Gedoe waardoor de atleten niet serieus worden genomen in het beachvolleybal. Ze kunnen net zo goed zandkastelen gaan bouwen tijdens hun wedstrijden. Of, naar goed Benny Hill-gebruik, elkaar gedurende een half uur over het hele veld achtervolgen. Niemand let toch op ze, de mensen zijn bezig met een nieuw waverecord.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

httpvh://www.youtube.com/watch?v=Gpc5_3B5xdk

72 reacties op “Olympische Spelen – De wave en Benny Hill on the beach”