Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd

Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er 20 getrouwd doorbracht met de eveneens onuitstaanbare Rita. Sinds kort zijn we gescheiden. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.

Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.

Maandag 24 januari

Omdat er vorige week een baarmoeder in mijn lichaam werd aangetroffen en deze operatief moest worden verwijderd, besloot ik het er deze week flink van te nemen. Even lekker bijkomen onder de Egyptische zon. Nou, waar  kun je dat nu beter doen dan in Egypte? Nergens. Daarom stapte ik vandaag in een vliegtuig dat me naar Cairo zou brengen.

Dinsdag 25 januari

Vandaag bezocht ik een piramide. De vrouw van de farao die er begraven lag, deed me denken aan mijn ex-vrouw Rita. De farao zelf deed me denken aan Trudy Pasveer. Dat is niet zo mooi voor de farao. Tijdens mijn bezoek aan de piramide moest ik ook opeens heel nodig poepen. Omdat er geen wc-papier aanwezig was in de piramide heb ik m’n reet afgeveegd met een mummie. Eenmaal terug in Cairo waren er erg veel mensen op de been. Ik geloof dat ze het ergens niet mee eens waren.

Woensdag 26 januari

De mensen in Cairo waren het nog steeds ergens niet mee eens. Even lekker winkelen zat er daardoor niet in voor mij. Omdat er nogal wat geweld werd gebruikt door de mensen, ben ik ook maar willekeurige mensen in elkaar gaan beuken. Dat luchtte enorm op.

Donderdag 27 januari

Weer stond de hele stad vol met protesterende mensen. Om van de nood een deugd te maken ben ik er ook tussen gaan staan met twee spandoeken. Eentje met de tekst ‘Groetjes aan Tonnie van Bemmelen’ en eentje waarop de woorden ‘Trudy Pasveer is een kutwijf’ stonden. Met die laatste mededeling waren de Egyptenaren het roerend eens. Al moest ene Mubarak het ook behoorlijk ontgelden. Dat schijnt een behoorlijke lul te zijn.

Dit was het laatste wat we van Sjaak hoorden uit Egypte. We hopen dat het goed met hem gaat. Maar dat zult u volgende week wel horen. Of niet; in dat geval is Sjaak gestorven.

Een levende Sjaak of een dode Sjaak; u moet ons nog wel steeds volgen op Twitter!

Één reactie op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd”