De gorilla

Dat het niet goed gaat met de gorilla hebben ze volledig te danken aan één soortgenoot: Jaap Aap. Deze gorilla met stropdas en scheve bek heeft het voor de andere apen danig verpest, waardoor zij nu ten prooi vallen aan stropers en andere narigheid. En een nare geit, dat ook. Maar daarover verderop in dit stuk meer. Eerst Jaap Aap, want die plukt zelf wel lekker de vruchten (bananen) van zijn roem. Dat de andere apen bij bosjes neervallen interesseert hem niet.

Nee hoor, meneer de BA’er (Bekende Aap) zit lekker in z’n villa sigaren te roken, te pokeren en andere zaken die uitgerangeerde Bekende Apen graag doen. Af en toe verschijnt hij nog op tv, in realityshows, samen met andere BA’ers als Hilbrand Nawijn en Dennis van der Geest. Meest recentelijk was Jaap te zien in Expeditie Robinson, een programma dat hij glansrijk won. Tja, het blijft toch een aap hè, die kunnen nu eenmaal prima overleven op een tropisch eiland zonder luxe. Het hielp ook mee dat hij zijn medekandidaten één voor één hartstikke doodsloeg met z’n enorme apenarmen.

Het enige wat hem toen nog van de overwinning kon afhouden was een stroper, want die hebben het dus nogal eens gemunt op gorilla’s. Dat is begonnen toen Jaap Aap met een stropdas achter een desk moppen ging zitten vertellen met z’n scheve bek. Schuine moppen dus. Kom met die onzin niet aan bij stropers, dan decimeren ze je hele soort binnen de kortste keren!

Ook voor André van Duin Jaap Aap naar Nederland haalde en hij een Bekende Aap werd, maakte hij zich al niet erg geliefd bij mens en dier. Hij leefde toen in Rwanda, nog lang voordat daar de pleuris uitbrak. Dat is trouwens ook iets waar Jaap debet aan is geweest; als geen ander kon hij Hutu’s en Tutsi’s tegen elkaar opzetten. Brak hij in bij een Hutu, haalde-ie er de hele keuken overhoop en zei hij daarna met die scheve grijns op z’n bek dat een Tutsi het gedaan had. Maar dat terzijde.

De belangrijkste reden dat iedereen in Rwanda Jaap Aap zo haatte, had met iets anders te maken; dat was Jaaps voorliefde voor karaoke. Je kon in die tijd geen karaokebar in Rwanda binnenlopen of Jaap Aap stond wel weer door de microfoon te blèren. De hele avond ging dat door. Hij liet niemand anders een liedje zingen. Kon je nog zo’n gevaarlijke Hutu met een kapmes zijn, Jaap gaf je gewoon een dreun op je hoofd als je te dichtbij kwam. En het was echt geen pretje de hele avond naar Jaap Aap te luisteren, dat weet u ook wel als u even aan die carnavalskraker van ‘em denkt.

Het ergste incident vond plaats toen hij eens een kinderfeestje van een stokstaartje crashte. Er stonden juist drie stokstaartjes I Will Survive te zingen toen Jaap Aap het feestje bruut verstoorde, de drie stokstaartjes elk in een hoek van de karaokebar smeet, en de microfoon overnam.

Heeft-ie twaalf uur lang alleen maar Chris Rea met Driving home for Christmas staan zingen. Iedereen die naar buiten vluchtte, haalde hij hoogstpersoonlijk weer op (de microfoon had een lang snoer) en tapete hij vast aan een stoel. Wie niet meedeinde met de muziek kreeg een glas bananenbier in z’n bek gegooid. Dat Jaap Aap uiteindelijk toch gescout werd door André van Duin mag een groot wonder heten, maar de Rwandese karaokeliefhebbers zaten er niet mee.

Vlak voor hij met André van Duin naar Nederland vertrok heeft hij, met een Ruud Lubbers masker op, nog een geit behekst – want daar was ik u nog een verklaring over schuldig – die nu elke nacht door de Rwandese oerwouden ronddoolt en andere gorilla’s aan hun apeneikel knaagt.

Carnavalshit Jaap Aap: