Eén keer per week parkeert Zwoebe zijn klapstoel in een straat of plein in Groningen en zal hij zijn onomwonden mening geven over de straat of het plein waar hij zich die week heeft opgehouden. Vandaag het Boterdiep.
Als er een verkiezing zou zijn voor de lelijkste straat van Groningen, dan zou het Boterdiep hoge ogen gooien. Wie van grote, modderige vlaktes met Heras hekwerk eromheen houdt, valt op het Boterdiep met z’n neus in de…juist. Er wordt al honderd jaar gebouwd. Of, beter gezegd, er wordt al honderd jaar net niet gebouwd.
Volgens mij hebben alle waardeloze en luie bouwvakkers ter wereld zich verzameld in de buurt van het Boterdiep. Het lijkt wel of ze, in plaats van met een hamer, de spijkers er met pakjes boter in het hout proberen te slaan; er gebeurt al jaren niks. Toch heeft deze situatie enkele ondernemers er niet van weerhouden zich te vestigen aan het Boterdiep. Het is een bont gezelschap.
Kijk, dat er een houthandel zit in een straat waar continu bijna geklust wordt, begrijp ik nog. Dat heeft houthandel Wigbold goed bekeken. Maar goed, die Wigbold is toch al niet gek; dat zie je ook wel aan de slogan die hij op z’n muur heeft gehangen. ‘Wigbold, voor de grote en de kleine klus’. Krijg je toch maar mooi zowel mensen binnen die voor een kleine klus staan als mensen die een grote klus hebben. Dat is marketing.
Met Wigbold hebben we de normale winkels op het Boterdiep wel zo’n beetje gehad. Ja, misschien Jan Sikkes Stoffen en Gordijnen nog. Veel mensen willen gordijnen in hun huis, dus dan is een gordijnenwinkel geen overbodige luxe, zo kun je redeneren. Maar daar houdt het echt wel op. Ik bedoel, een matrassenwinkel…Je hebt wel een matras nodig, maar om er dan gelijk een hele winkel in te beginnen, ik vind het nogal wat. De jongens van Matras Direct dachten er anders over.
Echt gek wordt het pas bij John Mast. Hij heeft een winkel die doet aan raam- en vloerdecoratie. Wat is dat? Bij raamdecoratie denk ik aan planten, maar op een tuincentrum leek z’n zaak allerminst, dus het zal wel iets anders zijn. Bij vloerdecoratie denk ik helemaal aan niks. Volledige leegte in m’n hoofd. Dat er mensen zijn die hun vloer willen decoreren gaat er bij mij niet in.
Dat er mensen zijn die een pizza willen begrijp ik wel; pizza’s zijn lekker. Of dat aan het Boterdiep ook zo is, valt te betwijfelen. Er heeft zich daar een hele batterij dubieus uitziende pizzeria’s gevestigd. Eentje ervan adverteert met de tekst: ‘Heerlijk smullen’, terwijl alles aan het pand schreeuwt: ‘Zeker niet heerlijk smullen!’
Een ontwerpwinkel, een weggeefwinkel, een Slimming Company, een steunzolenspecialist, een ‘Remcoshop’ – daar waar je Remco’s in alle soorten en maten koopt – en een minibikeshop (wat moet ik met zo’n ding, ik ben hartstikke lang!) verder, heb ik het helemaal gehad. Ik heb alcohol nodig. Gelukkig is daar aan gedacht. Ook Café Amicitia zetelt aan het Boterdiep. Een gezellige buurtkroeg van het genre ‘kleedje op tafel en roken tot je er dood bij neervalt’, die wordt gerund door Klaas Dekker. Heerlijk. Ik ben in m’n klapstoeltje gaan zitten en heb het op een zuipen gezet.
Deze column verscheen ook op stadslichten.nl