Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 16)

Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.

 Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.

Maandag 7 juni

Na die roerige periode die vorige week z’n climax had met mijn vlucht naar Peru wilde ik deze week rust. En waar kun je dan beter zijn dan op het gemeentehuis van Maasdriel. Ik was zelfs bijna terug gaan verlangen naar die ontzettende stomme kop van Trudy Pasveer. Het was een genoegen gewoon weer eens een hele dag niets te doen achter m’n bureautje. Lekker mensen met een kluitje het riet in sturen. Heerlijk. Zelfs dat hysterische gemekker van Trudy kon me niet deren. Voor het eerst in m’n leven had ik een heel klein beetje plezier in m’n werk. Wie had dat ooit nog gedacht.

Dinsdag 8 juni

Weer met beide beentjes op de grond. Wat een kutbaan en kutleven heb ik toch! De hele dag achter dat ellendige bureau mensen niet helpen. En dan dat eeuwige gezeur van Trudy Pasveer. Om gek van te worden! Na de lunch heb ik me dan ook maar weer eens ziek gemeld. Dat kwam goed uit, want ’s middags was Jan Peter Balkenende in Kerkdriel om campagne te voeren. Sinds hij die hoer van het RTL Nieuws had gekleineerd is hij mijn held. Wat lacht u lief. Ik moet er nog steeds hardop om lachen. Hahahaha. JP zou mijn stem krijgen. Vooral ook omdat hij tijdens het campagnevoeren in Kerkdriel zo’n sumoworstelpak aantrok en een robbetje ging vechten tegen Tonnie van Bemmelen, die uiteraard niet zo’n pak aanhoefde om het uiterlijk van een sumoworstelaar te simuleren. Leuk is dat, als politici ook gewoon meedoen met dat soort dingen. Die Joop Cohen voelt zich daar veel te goed om, net als het normale volk, gigantisch voor lul te lopen. Daar hou ik niet van. Balkenende werd door Tonnie wel vrij hard aangepakt. Uiteindelijk moest de premier door een reddingsteam uit de Maas worden gevist. Na afloop aten Tonnie en JP wel gewoon een frikandelletje speciaal bij snackbar De bevroren paardenlul. Althans, JP at er één en Tonnie een stuk of vijf. Eind goed, al goed.

Woensdag 9 juni

Verkiezingen. Vol overtuiging op nummer 1 van lijst 1 gestemd: Jan Peter Balkenende. ’s Avonds bleek ik de enige Kerkdrieler te zijn die dat had gedaan.

Donderdag 10 juni

Weer over tot de orde van de dag. Wat kan mij die hele Balkenende eigenlijk schelen. Vanaf nu zal ik wel gewoon voor Wilders zijn. Dat schijnt er een beetje bij te horen voor een domme lul als ik. Op het werk was ondertussen weer een nieuwe stagiair gearriveerd. Daar zijn ze wel verdomde snel mee in de gemeente Maasdriel; de oude ligt nog maar nauwelijks onder de grond en er staat alweer een nieuwe klaar. Het is wel gelijk het enige waar ze snel mee zijn in Maasdriel. Dat komt omdat het er vol zit met types als ik. De nieuwe stagiair was een jongen. Gerolf. Hij is homo. Het zal u niet verbazen dat ik een broertje dood heb aan homoseksuele stagiaires. Ten eerste zijn het geen jonge blonde meisjes en ten tweede zijn ze homoseksueel. Zo had deze op z’n eerste dag als traktatie een zelfgebakken roze glazuurtaart meegenomen. Zoiets doet een normale man toch niet? Verschrikkelijk. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat deze tussen zes plankjes ligt. En wat mijn rol daarin nu weer zal zijn.

Vrijdag 11 juni

Na het werk meegeholpen de straat oranje te versieren. Het Kievitsei is klaar voor het WK. Mooiste moment van de dag was dat Teun met haar 100 kilo van een trapje lazerde en een hele rits oranjeartikelen meenam in haar val. Kon ze weer helemaal opnieuw beginnen. Zelf werd ik op den duur zo gek van al die oranje vuvuzela’s waar het jonge grut in onze straat onophoudelijk op blees blazen dat ik er een hele serie kapot heb gestampt op de grond.

Zaterdag 12 juni

Vandaag waren de schoolkampioenschappen tafeltennis van de gemeente Maasdriel. Gezinus deed ook mee. Nadat hij bij z’n eerste wedstrijd in de eerste set met 9-2 achterkwam tegen de matig spelende Ubbo Dubbelmoer uit het kleine dorpje Ammerzoden, heb ik hem aan z’n oren achter de tafel vandaan gesleept. Gezinus moest huilen.

9 reacties op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 16)”