Blote Bastendag 2010

Toen ik gisteren opstond en het raam open deed dacht ik gelijk dat dit wel eens dé dag zou kunnen zijn; er was weinig wind, de zon die scheen en de lucht was blauw…..dikke mannen die in hun blote bast bier zitten te drinken, kom maar gauw!

Dat doen ze natuurlijk niet; het zijn niet voor niets dikke mannen die in hun blote bast bier zitten te drinken. Als die eenmaal zitten dan komen ze nergens meer, en al helemaal niet gauw. Je moet ze zelf opzoeken. Vergelijk het maar met het bekijken van walvissen, die zie je ook alleen wanneer je er zelf op uit trekt. Maar wanneer je er een paar gevonden hebt, dan is het wel fantastisch en verlies je ze ook niet meer zo snel uit het oog.

Snel trok ik dus een rokje uit de kast en stapte op m’n fiets. Na een kwartiertje rijden kwam ik aan in de natuurlijke habitat van de dikzakken die in hun blote bast voor het huis bier zitten te drinken: een gezellige volkswijk. Je hoeft er alleen maar de gefrituurde frikadellengeur of de zwartgeblakerde hamburgergeur voor achterna te rijden.

Inmiddels was het alweer half twaalf geweest, dus toen ik Gerrit, Wim en Joop aantrof op hun tuinstoelen waren ze net aan het tweede krat bier begonnen en werd de derde serie hamburgers op de barbecue gelegd. En, het belangrijkste van alles, hun witte hempies hadden ze een half uurtje geleden al uitgetrokken: het was officieel Blote Bastendag 2010!

Eerder schreef ik er al over en vandaag was het dan eindelijk zover; voor mij is het de mooiste dag van het jaar. Blote Bastendag. Dolgelukkig bekeek ik de pensen van Gerrit, Wim en Joop. Gerrit had de dikste, daarover was geen twijfel mogelijk. Wim had een behoorlijk harige pens en Joop z’n pens was nog in aanbouw; hij was slechts dertig.

Stuk voor stuk waren het schitterende exemplaren. Ik kon niet wachten om mijn fietsje te parkeren en me bij dit gezelschap te voegen. Eerst vonden ze het wel een beetje gek dat er een wildvreemde vent in een rokje naast hen kwam zitten, maar toen ik een familieverpakking kippenpootjes uit m’n tas haalde kon ik zonder problemen aanschuiven.

Ik mocht zelfs even aan de buik van Gerrit zitten. Voorzichtig prikte ik met één vinger in de opeenhoping van vet die zich gedurende jaren van bierdrinken en hamburgers eten op het lichaam van Gerrit had gevormd. Het voelde fijn. Zacht maar toch hard.

Dit smaakte naar meer. Met twee handen heb ik uiteindelijk het vet van Gerrit gemasseerd. Een mix van curry, mayonaise en uitjes diende als massageolie. Massage speciaal. Gek genoeg verliep de massage naar volle tevredenheid. Je zag Gerrit genieten. En ook ik genoot. Wie wil dat nou niet; op Blote Bastendag zo’n heerlijke buik onder de curry, mayonaise en uitjes smeren? Het was met voorsprong het mooiste moment van m’n leven.

Na de massage zat voor mij blote Bastendag 2010 er op. Niks zou dit kunnen overtreffen. Snel dronk ik nog 16 bier, wreef nog wat met m’n wangen door het haar op de pens van Wim en fietste naar huis. Thuis aangekomen dacht ik glimlachend terug aan de met curry, mayonaise en uitjes ingesmeerde buik van Gerrit. Daarna zoog ik de borst vol adem en stapte in bed. ‘Het is gezien’, mompelde ik.‘Het is niet onopgemerkt gebleven’. Ik strekte me uit en viel in een diepe slaap.

10 reacties op “Blote Bastendag 2010”