Blote Bastendag

Het is lente en het weer gedraagt zich daar ook naar. Dat is fijn. Niet alleen omdat je nu niet meer een hele katoenplantage plus een half schaap aan hoeft te trekken wanneer je naar buiten gaat, maar ook omdat in dit jaargetijde wijlen Martin Bril altijd een column wijdde aan de zogenaamde Rokjesdag. Hij schreef elk jaar wanneer de tijd was aangebroken dat de vrouwtjes weer naar buiten konden gaan in een rokje.   

Helaas is dat niet meer. Martin Bril is veel te vroeg overleden. Dat is voor iedereen jammer. Voor mensen die zijn scherpe observaties missen, maar ook zeker voor de Nederlandse vrouwen die nu de hele zomer lopen te zweten in een veel te warme broek. Zonder Bril z’n goedkeurende woorden trek je immers met goed fatsoen geen rokje meer aan.

Hier kan ik niks aan veranderen. Rokjesdag is van Martin Bril. Daar kom ik niet aan. Ik kan u wel een alternatief bieden: Blote Bastendag. Dat is de dag waarop besnorde dikzakken besluiten dat het de tijd is om in ontbloot bovenlijf een krat bier leeg te gaan drinken op de stoep voor hun huis. Uiteraard eten ze er ook wat bij. Zes hamburgers ofzo.

Net als bij Rokjesdag is het geen sinecure de juiste datum te bepalen voor deze dag. Voor Bril was het haast wetenschap. Alles werd erbij gehaald om te bepalen wanneer de vrouwen hun rokjes uit de kledingkast zouden trekken; de zonkracht, de ochtendtemperatuur, de windkracht. Daarbij moest hij zich ook nog eens verplaatsen in het hoofd van de gemiddelde vrouw. Geen makkelijke opgave; vrouwen zijn immers wispelturige wezens.

Maar ook de besnorde vetklep laat zich heus niet makkelijk doorgronden. Dat hij veel bier zuipt is wel duidelijk, maar wanneer trekt-ie er nou z’n shirt bij uit? Die vraag moet je dus zien te beantwoorden. En dat is als gezegd lastig.

Over het algemeen kun je wel stellen dat Blote Bastendag later plaatsvindt dan Rokjesdag. Rokjesdag kan al in maart plaatsvinden, terwijl Blote Bastendag zich pas op z’n vroegst eind april zal aandienen. Het moet wel boven de twintig graden zijn. Alhoewel de besnorde dikzak er ook niet voor terugdeinst z’n favoriete voetbalteam bij min vier in ontbloot bovenlijf aan te moedigen. Ik heb echter in al mijn wijsheid besloten dat dit niet meetelt voor Blote Bastendag.

Het moet gewoon thuis gebeuren. Het liefst in z’n eentje. Zittend, met de ene hand bij de broek in en de andere stevig om een lauw pijpje Heineken heen. En ook het hempie moet uit. U weet wel, dat is het met zweetvlekken besmeurde geval dat de besnorde vetzak normaal aan heeft tijdens het bierdrinken.

Het luistert allemaal erg nauw. Daarom zal ik te zijner tijd duidelijk kenbaar maken wanneer het Blote Bastendag is. U hoort weer van mij wanneer u met uw dikke pens en uw plaksnor op in een tuinstoel een krat bier leeg moet zuipen. Voor de dames geldt dat jullie tegen die tijd ook het rokje wel uit de kledingkast mogen pakken, dat vinden de besnorde vetkleppen die bezopen voor hun huis zitten doorgaans helemaal niet erg. Waarschijnlijk spreken ze ook nog wel een sympathieke blijk van waardering als ‘daar moet een piemel in’ uit.

2 reacties op “Blote Bastendag”