Deze week werd bekend dat PSV en Ajax hun selecties miljoenen aan premies moeten uitbetalen wanneer ze kampioen worden. De spelers van Ajax krijgen per persoon zo’n 300.000 euro, terwijl de PSV-spelers het moeten doen met een schamele 140.000 euro per persoon. Hoge bedragen in tijden van economische crisis, zo luidt de algemene opinie.
Het verklaart wel waarom Martin Jol de afgelopen weken Kennedy Bakkiesokken en een puberende Deen in z’n voorhoede posteerde; hij was bang dat Ajax zonder deze spelers toch nog kampioen zou worden en dat de clubleiding, om aan de hoge premie te kunnen voldoen, zijn trainingspak en pet per opbod zou verkopen. De Roemeense zwerver Vasile Lucescu schijnt al 74 eurocent geboden te hebben op het kloffie van Martin.
Uiteraard duikt in de verontwaardiging over de hoge premies ook onze premier weer op. De bonus van de PSV-spelers is ongeveer ‘de Balkenendenorm’ en die van de Ajacieden is zelfs ‘twee keer Balkenende’. Terecht. Balkenende flikkert nog van een stilstaand skateboard, laat staan dat-ie fatsoenlijk een bal in iemands voeten zou kunnen spelen. Terwijl de spelers van Ajax en PSV de premier prima zouden kunnen vervangen.
Ik had het graag gezien bij het debat rond het Irakrapport. Het was allemaal beter geweest dan de manier waarop JP om de hete brij heen draaide. André Ooijer had waarschijnlijk de hele oppositie op een scheldkanonnade getrakteerd waar Geert Wilders nog een puntje aan kan zuigen. Lazovic had Pechtold z’n moeder ervan langs gegeven, terwijl Luis Suarez de Kamer in verbijstering had achtergelaten met wat onverstaanbaar gebrabbel. Hmm…, da’s eigenlijk niet zo’n verschil met Balkenende. Nee, dan Vurnon Anita. Bij hem zouden de Geachte Afgevaardigden zich nu nog steeds hebben afgevraagd waar die stem nou vandaan kwam. Vurnon komt niet boven het spreekgestoelte uit.
Ik gun het ze dus wel, een premie die boven het salaris van onze Grote Leider uitkomt. Vooral Vurnon. Komt-ie toch nog ergens bovenuit. Vraag is of de spelers er zelf eigenlijk wel op zitten te wachten. Zo’n premie wordt waarschijnlijk toch direct doorgesluisd naar de P.C. Hooftstraat, waar de spelersvrouwen de hele collectie van Victor en Adolf, of hoe die modejongens ook mogen heten, opkopen. Niet veel beter dan wat ze er zelf mee zouden doen trouwens.
Gregory van der Wiel zou zijn gehele premie spenderen aan cd’s van booskijkende rappers. Houdt-ie nog wat over dan is de gang naar de tatoeëerboer snel gemaakt. Dit geldt overigens voor alle spelers. Verder zouden ze 823 Playstations, 362 I-pods en een pakje kaarten kopen, andere hobby’s hebben voetballers doorgaans niet.
Echt goed besteed wordt dat geld dus niet. En dat terwijl u zich op de tribune scheel betaalt aan verschraald evenementenbier en broodjes surrogaatworst. Net als Danny Koevermans trouwens, die zou als enige voetballer met de premie z’n vrienden elke week trakteren op een voetbalwedstrijd uit de eredivisie; niet in een skybox maar gewoon in de kou, liters doodgeslagen bier drinkend, tussen de mensen. Hij heeft het wel begrepen.