De ronde van Burkina Faso vs. Joep en Herbert

Burkina fasoSport en zondagmiddag. Voor wie geen hond of bos heeft om respectievelijk mee of in te wandelen, is het haast een onoverkomelijke combinatie. Vanaf een uurtje of één zijn de zwetende lijven niet van het beeldscherm te slaan. Bij de NOS beginnen ze vaak met een voetbaloverzicht om vervolgens over te gaan naar een onbeduidende schaatswedstrijd in een hal die volgens de Noren lijkt op een Vikingschip. Ik vind het allemaal prima. Het beweegt dus ik kijk. Helaas zit er ook geluid bij. Van Herbert en Joep.

Joep Schreuder mag altijd in een voetbalstadion staan en vragen stellen aan trainers, Herbert noemt de rondetijden op die onder in beeld staan. Dit doen ze allebei verschrikkelijk. Het figuur dat verantwoordelijk is voor het personeelsbeleid bij de NOS, zou ik graag vanaf de penaltystip in de Arena een klapschaats door z’n borstkas boren. Omdat dit vandaag niet tot de mogelijkheden behoorde, heb ik maar gezapt naar een andere zender. Waar kon ik heen? Niet naar RTL, dat is net de hel. Niet naar SBS, die gaan wat mij betreft morgen nog op de fles. Na korte twijfel werd het uiteindelijk België.

Ook daar doen ze aan sport. Niet aan schaatsen, dus zij moeten in de winter wat anders uitzenden. Normaal gesproken is dat veldrijden, een beetje het schaatsen van België. Vandaag echter niet. Waarschijnlijk was de modder op. Maar niet getreurd, want gefietst werd er wel. De ronde van Burkina Faso stond op het programma. Een buitenkansje voor de Belgen om die beelden eens de ether in te slingeren.

En ik ben blij dat ze dat gedaan hebben. Wat een prachtige ronde. Etappes over wegen waar je per kilometer betaald zou moeten worden om erover heen te rijden in plaats van er zelf een heffing voor te betalen. Soms staat er ook een geit op de weg. Prachtig. Of een vrouw die, na een wandeling van twee uur, met een emmer water op haar hoofd staat te kijken naar wielrenners die zo zes bidons aangegeven krijgen vanuit de auto die naast hen rijdt. Combineer dit met de schier onmogelijk uit te spreken start en finishplaatsen in Burkina Faso en je wilt nooit meer kijken naar een rondje 29.6 of een moeilijke wissel. Honderd keer liever een ritje van Ouahigouye naar Ouagadougou dan Martin Jol z’n pet in beeld.

Uiteindelijk wist de Marokkaan Abedelati Sadoune de ronde te winnen, voor z’n landgenoten Mouhcine Laisaini en Mohammed Said Elammoury. De hoofdprijs was een geit. Tijdens de ravitaillering stalen ze de tasjes van andere coureurs en ze reden op de fietsen van hun moeders: snorfietsen. Dan win je zo’n ronde wel.

Na deze Marokkanengrapjes kan ik alleen maar afsluiten met een oproep om mensen door hun knieschijven te schieten. Geen Marokkanen, maar Herbert en Joep. Alhoewel zij er indirect natuurlijk wel verantwoordelijk voor waren dat ik in aanraking kwam met deze schitterende ronde van Burkina Faso.

7 reacties op “De ronde van Burkina Faso vs. Joep en Herbert”