De exacte reden van ons samenzijn weet ik niet meer, maar we zaten met een stuk of zes vrienden bij iemand thuis en het liep tegen etenstijd. We hadden al bier gehad, dus in koken had niemand zin. De oplossing heette Snackbar Koning.
Waarom juist hij het moest doen, weet ik ook niet meer, maar op een gegeven moment zat er een vriend met een briefje in de ene hand en een telefoon in de andere hand. De snackbar ging gebeld worden.
Op het briefje stond een verzameling van alle soorten gefrituurd slachtafval met bijpassende sauzen die je maar kon bedenken. Plus patat natuurlijk, ook weer met allerlei sauzen. Het was kortom een lijst zoals cabaretier Martin van Waardenberg die in de sketch ‘Snackbar’ als ijsberende Rotterdammer in tangaslip oplepelde voor Wilfried de Jong, die een snackbarmedwerker speelde. Een lachende zaal was het gevolg.
Dat zo’n lijst vol snacks ook in het echt op de lachspieren werkt, bleek toen het gezicht van de bellende vriend bij het opnoemen van de verschillende variëteiten aan slachtafval langzaam maar zeker in een plooi viel die een beginnende slappe lach verrieden. Hij brak bij shaslick. Huilend van het lachen maakte hij de bestelling af, met aan de andere kant van de lijn ongetwijfeld een verbaasde meneer Koning.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.
Filmpje Waardenberg & De Jong: