Onlangs bestelde ik een cd bij Bol.com. Normaal doe ik dat nooit, omdat ik platenzaken een warm hart toedraag. Niets zo fijn om naast een vent met snor en een pak shag in het borstzakje van z’n vaal geworden spijkerjackie door een bak met cd’s te klepperen – zo heet het als je in sneltreinvaart alle cd’s met bijvoorbeeld de v-artiesten bekijkt.
Na een tijdje klepperen had ik de cd van de band die met een v begint – Villagers – nog niet gevonden. Navraag leerde dat dat kwam doordat de cd die ik zocht er niet was. Onverrichter zaken vertrok ik uit de platenzaak en surfte ik naar bol.com om de cd dan maar te bestellen.
Dat ging al met al behoorlijk moeizaam – ik wist m’n wachtwoord niet meer en de levertijd voor de cd was twee tot drie weken. Maar op den duur was het toch maar mooi gelukt. Geduldig pakte ik er een kampeerstoel erbij en ging ik bij de brievenbus zitten.
Vier weken later zat ik er nog steeds. Zonder cd. Ik had inmiddels wel een email van bol.com ontvangen; dat het allemaal nog wat langer ging duren. Als ik daar vragen over had, kon ik me voegen hij de kantenservice.
Dat was allemaal behoorlijk kut, want in plaats van naar een cd met mooie liedjes te luisteren, was ik opeens aan het chatten met een virtueel dikzakje in een blauw pak. Billie noemen ze hem, en hij weet niet wie Arie Ribbens is.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.