Man Bijt Hond

Vorige week was Sjors Peter te zien in Man Bijt Hond. Een jongen uit Limburg met de één of andere geestelijke beperking, die had bedacht dat hij een rapper was. Dit gegeven leverde een hilarisch filmpje op. Sjors praatte gek en had pindakaas gegeten vlak voor hij moest rappen. Nou ja, je moet zelf maar eens kijken  – waarschijnlijk heb je dat al gedaan, want de verschillende filmpjes op YouTube over Sjors Peter zijn bij elkaar opgeteld honderdduizenden keren bekeken.

Ik heb het filmpje ook bekeken en moest lachen. Behoorlijk hard lachen. Daarna dacht ik na. Ik dacht: ik zit om iemand te lachen ‘die niet helemaal honderd is’, zoals ze dat vroeger in mijn dorp zeiden over de jongen die tijdens voetbalwedstrijden de bal en het spel liet voor wat het was en gehurkt op het veld de grassprietjes zat te tellen. Mag ik wel lachen om iemand die niet helemaal honderd is?, vroeg ik me af.

Dat was de verkeerde vraag. Het slaat nergens op. Lachen is niet iets wat wel of niet mag. Het gebeurt. En ik zit blijkbaar zo in elkaar dat ik moet lachen om een knuppel uit Limburg die niet helemaal honderd is. Het is niet anders.

En het is ook helemaal niet zo erg. Sjors vaart er wel bij. Via Facebook kondigde hij afgelopen vrijdag aan dat hij de dag erna met drie meisjes op stap wilde in Heerlen. Een aanbod waar Sjors voor zijn optreden in Man Bijt Hond welgeteld nul reacties op had gekregen. Lag het niet aan Sjors, dan wel aan Heerlen. Maar nu wilden tientallen meisjes opeens wel . Kortom, een win-winsituatie: wij lachen, hij de vrouwtjes en de aandacht. Ok, Sjors wordt een beetje voor lul gezet, maar anders zat hij in z’n eentje op z’n kamer een pot pindakaas leeg te lepelen.

Het enige probleem is dat juist Man Bijt Hond het item maakte. Een programma dat door velen – en ook door zichzelf – wordt gezien als een integer programma, dat mensen zo mooi portretteert, en in hun waarde laat. Niks van waar. Het is Robert  Jensen in het kwadraat.

Daarom heb ik besloten dat ik nooit meer naar zo’n item kijk. Tot die vervelende voice-over een keer zegt waar het op staat: ‘Dames en heren, dan is het nu weer tijd voor een filmpje waarin we iemand voor lul zetten zonder dat diegene het zelf doorheeft. Hartstikke leuk, en voor het lijdend voorwerp pakt het meestal ook wel aardig uit.’

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

Één reactie op “Man Bijt Hond”