Obese is het tv-programma waarbij je steeds denkt dat iemand het dikkerdpak openritst en Wendy van Dijk er uit tevoorschijn komt, maar je tegelijkertijd ook weet dat dat helemaal niet kan omdat Wendy van Dijk vaak naast de dikkerd in kwestie staat. Ze zet dan een ernstig gezicht op en zegt dingen als: zeg dikkerd, jij moet minder kroketten eten, want anders ga je dood! – ze zegt het inderdaad op een wat minder directe manier, maar de boodschap is hetzelfde.
In de eerste aflevering van het nieuwe seizoen, afgelopen zondag uitgezonden, was Ruben de dikkerd van dienst. Hij was vijftien jaar geleden nog een lange bonenstaak met een snor, maar had zich daarna zo tonnetje rond gegeten dat hij ’s ochtends z’n pens optilde en er deo onder spoot om de boel een beetje fris te houden. Als Ruben stond, dan kwam diezelfde pens onder z’n polo uit. En die polo was zo groot dat Peter Beense en Frans Duijts er een gezamenlijk optreden in zouden kunnen organiseren voor een middelgrote provinciestad.
Ruben was onder meer zo dik geworden doordat hij aan ‘diagonaaltjes’ deed. Dat is, zo legde hij watertandend uit, bij de FEBO rechtsboven in de automatiek beginnen en dan naar linksonder toe-eten. Door die diagonaaltjes was hij ook al geruime tijd niet meer ‘intiem geweest’ geweest met zijn vrouw, zoals Wendy van Dijk het voorzichtig formuleerde uit angst voor al te expliciete beelden in haar hoofd.
Om weer in één bed te kunnen slapen met z’n vrouw – en wie weet meer! – liet Ruben zich afbeulen door Radmilo, een mompelende Marokkaan die heel boos kijkt en steeds zegt ‘dat het wel goed komt’ wanneer zo’n dikkerd huilend en hijgend tegelijk in z’n armen valt als die bij wijze van training een keer de trap in het park op en af is gesjokt. Ruben moest niet alleen huilen en hijgen tegelijk, maar piste ook nog in z’n joggingbroek.
Die broekpistraining werkte wel, want toen Ruben later bij Bilal – de reserveRadmilo – trainde, vlogen de kilo’s eraf. Opeens leek het niet meer alsof hij een wijnvat had ingeslikt, maar hing er, zoals de plastisch chirurg het zei toen hij met tien kilo verschrompelde huid in z’n handen stond, een vetschort voor z’n geslacht. Een vetschort, dat heeft 7 miljoen jaar evolutie ons gebracht. Mooi zo.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.
Screenshots (nota bene dankzij RTXL) van Ruben met de deo bij z’n pens en met z’n pens onder de polo uit:
