Brieven aan BN’ers – Beste Jan Rot,…

De afgelopen (na)zomer was je geregeld op de buis te zien. Je was bijna De Slimste Mens ter wereld en ik zag je in de aanloop naar de verkiezingen ook een keer langskomen bij Pauw & Witteman of Knevel & Van den Brink. Laten we voor jou hopen dat het Pauw & Witteman waren, Jan.

Ik kon je optredens in die programma’s wel waarderen. Je kwam soms grappig uit de hoek en beschikte over een zekere mate van zelfspot. Je nam jezelf niet te serieus, zoals bijvoorbeeld zo’n Knevel wel doet. Daarnaast is Knevel ook nog eens De Grootste Gereformeerde Lul ter wereld; er is geen dagelijks quizprogramma voor nodig om dat te bepalen. Maar dat terzijde.

Nou ja, terzijde, eigenlijk niet natuurlijk, maar deze brief gaat over iets anders dan mijn zoveelste, overigens geheel terechte, belediging aan het adres van Andries Knevel. Hij gaat over iets wat me van het hart moet over jou, Jan. En omdat jij dus, in tegenstelling tot die lul van een Knevel, over zelfspot beschikt, durf ik het jou wél recht voor z’n raap te schrijven, en doe ik het niet in een brief die gericht is aan Andries Knevel. Komt-ie, Jan.

Telkens als jij op tv bent, sluit ik op den duur deuren en ramen, en zet ik de radio aan. Dat komt omdat je na verloop van tijd altijd een ukelele tevoorschijn tovert en begint te zingen, Jan. En je gezang klinkt als het luchtalarm, zo simpel is het. Het geluid dat door jouw stembanden wordt geproduceerd, klinkt in mijn oren al het beginsignaal van de atoomoorlog des doods.

Je stem echoot in mijn hoofd door alsof je, toen je een klein Jannetje was, in een grote doos met roestige spijkers bent gevallen. Alsof je een halfuurtje voor het zingen niet de cola, maar het glas hebt ingeslikt. Alsof de moeder aller poliepen bezit heeft genomen van je keel. Alsof Patty Brard een keer vanaf een acht meter hoge duikplank in je mond is gesprongen en daarmee onherstelbare schade heeft aangericht. Niet erg prettig, kortom.

Daarom stel ik voor dat jij voortaan alleen maar praat als je op tv bent, en het zingen van de hertalingen van Engelse liedjes even aan iemand anders overlaat. Weet ik veel, Ron Brandsteder ofzo. Is die ook weer eens op tv. Dat zal ‘m goed doen. Een win-winsituatie.

Vriendelijke groeten,

Zwoebe Zwoebstra

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

6 reacties op “Brieven aan BN’ers – Beste Jan Rot,…”