Tijdens het interview bij AC Milan-tv waarin hij zijn afscheid bij die club aankondigde, en wereldkundig maakte dat hij zijn carrière zou gaan afsluiten bij PSV, moest Mark van Bommel huilen. Hij zat voor een grote plant en keek naar vertraagde beelden van zichzelf, begeleid door muziek van Coldplay. Tranen.
Hij dacht dat het door een combinatie van de muziek en de beelden kwam, zo zei hij terwijl hij met z’n handen de tranen van het gezicht probeerde te vegen. Zelf denk ik dat de invloed van die grote plant achter ‘m ook niet onderschat moet worden. Het lult toch anders met een plant in je nek. Hoe het ook zij, nu is hij terug in Nederland en gaat het er tijdens de interviews heel anders aan toe.
Niks jankend voor een plant zitten. Vol in de aanval is nu het credo. Gek genoeg het credo dat er tijdens het EK maar niet was in te branden bij de achteruitlopende aanvoerder. Maar al voor het EK bleek dat het verbaal wel snor zit met de aanvalsdrift. Na een matige oefenwedstrijd tegen Bulgarije of een ander stel b-voetballers waste hij Hans Kraaij Junior al eens de oren. Het was helemaal niet slecht, en het zou allemaal wel goedkomen. Hans had het allemaal verkeerd gezien. Het was een schande dat Hans die vragen stelde. We weten allemaal hoe het afliep. Hans, de ziener, kreeg voor één keer gelijk.
In de Nederlandse competitie trekt Van Bommel nu op dezelfde manier van leer in zijn interviews na de wedstrijden, met als voorlopig hoogtepunt het interview voor de camera’s van de NOS afgelopen zondag. Van Bommel had voor de vijfde maal op rij geel gekregen en is daardoor de volgende wedstrijd, die tegen Feyenoord, geschorst. De verslaggever gooide een balletje op. Hij zei dat hij Van Bommel maar één keer had zien lachen: een cynische grijns na de gele kaart. Daarna duwde hij de plopkap onder de neus van Van Bommel voor een reactie.
De verslaggever vroeg dus niet of het misschien wat onprofessioneel is, zeker voor zo’n ervaren speler, om vijf keer achter elkaar geel te krijgen, nee, hij koos min of meer de kant van Van Bommel. Toch schoot het bij meneer Van Bommel in het verkeerde keelgat. Hij wilde er niks over zeggen. We moesten er met z’n allen maar lekker zelf over oordelen.
Dat deed de verslaggever. Volgens de verslaggever was de overtreding in deze wedstrijd een overtreding waar je slechts in twee van de tien gevallen geel voor kreeg. Hij vroeg wat Van Bommel van dat hem zeer goedgezinde oordeel vond. Met een hoofd waar een tornado van de zwaarste categorie doorheen raasde, antwoordde Van Bommel met veel dedain dat hij er echt niks over ging zeggen. Alles werd toch maar uit z’n verband gerukt door het gepeupel.
Mark van Bommel mag dan de schoonzoon zijn van de vorige bondscoach, in z’n megalomane gekte lijkt hij meer een zoon van de huidige. Zonder plant in z’n nek tenminste.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.
Klik hier voor het interview met Van Bommel.
En hieronder zit hij voor een plant.