De Golden Earring

Alsof ze het wisten bij oprichting. De rockband Golden Earring bestaat al sinds 1961 en dus vierde ze een jaar geleden haar vijftigjarig bestaan – de Golden Earring. Nog tien jaar erbij en de Diamond Earring is een feit. Wat mij betreft hoeft het zover niet per se te komen.

Ik kan niet zo goed tegen oude mannen met elektrische gitaren om hun nek, vandaar. Bruce Springsteen is de uitzondering. Hem geloof ik; in een spijkerjackie lekker rammen op z’n gitaar. Het klopt en ziet er niet kolderiek uit. Bij de Golden Earring is dat anders. Ik moet sinds een paar jaar onbedaarlijk lachen als ik ze op een podium, of ergens anders, zie.

Dat komt hoofdzakelijk door frontman Barry Hay. Hij verft zijn haar en draagt altijd een zonnebril. Daar moet je respectievelijk nooit aan beginnen en zo na je veertigste weer mee ophouden. Zo’n zonnebril, dat is nog wel geinig als je jong bent, maar op den duur gaat men toch denken dat je stok en hond vergeten bent.

Het lijkt er na verloop van tijd een beetje bij te horen voor zangers. Iets geks. De zanger van Racoon stond eerst altijd als een hele normale, wat schuwe jongen op het podium. Sinds enige tijd doet hij gek tijdens optredens, met moeilijke gezichten en ander aanstellerig gedoe. De reden: een bolhoedje.

Barry zijn bolhoedje is al jaren een zonnebril. Pak ‘m af en hij staat binnen mum van tijd met prostaatproblemen een auto te wassen op zaterdagmiddag. Gewoon zoals het hoort bij een man van boven de zestig. Mét zonnebril namen hij en z’n bandmaten nog maar eens een album op. Tits ’n Ass heet het. Tieten en kont. Vroeger, toen ik tien was, zong ik het vaak: ‘tieten, kont, tieten, kont, tieten, kont, kont, kont, kont, etc.’ Nu is het een album van de Golden Earring.

Tits ’n Ass. Op Wikipedia wilde ik nog even checken of het wel echt waar was. Voor ik al scrollende bij het kopje discografie was aanbeland, werd mijn aandacht door iets anders getrokken. Het stond er echt, onder het kopje bezetting: Barry Hay (16 augustus 1948; zang, gitaar, dwarsfluit). Dwarsfluit. Barry Hay tuit soms z’n lipjes en zet het dan, met stoere zonnebril op het hoofd, op een fluiten. Misschien ook wel op de cd Tits ’n Ass. George, Rinus en Cesar zijn toen niet in de lach geschoten. Onbegrijpelijk.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

4 reacties op “De Golden Earring”