Duo’s waarvan beide leden dezelfde voornaam dragen, wat moet je ervan zeggen. Dat het vaak aparte duo’s zijn. Neem nu het muzikale duo Hepie & Hepie. Nichtjes over wie het hardnekkige gerucht gaat dat ze deel uit maken van de inburgeringscursus – ‘wie zijn Hepie & Hepie?’ zou een examenvraag zijn. De remix van hun hit ‘Ik lig op m’n kussen stil te dromen’ zou in 1989 de eerste Nederlandstalige househit zijn geweest. Vlak voor smurfenhouse, zeg maar.
Daarna ging het duo uit elkaar om ieder een solocarrière te beginnen. Hepie zong liedjes, maar ook Hepie zong liedjes. Dat moet een erg verwarrende tijd zijn geweest. Gelukkig kwamen ze in 2007 weer bij elkaar, om helaas in september 2011 alweer uit elkaar te gaan. Tijdens de Zomertoer in Twello namen ze afscheid van hun fans. Het einde van een tijdperk.
Dat geldt nog niet voor het duo Bert & Bert. Ze staan deze zomer zelfs voor hun magnum opus. Het is een duo dat zelf niet nooit het idee zal hebben bij elkaar te horen. Ze zullen ook nooit officieel uit elkaar gaan, laat staan dat ze tijdens de Zomertoer in Twello afscheid gaan nemen van hun fans.
Ze hebben wel fans. Ik geloof dat ik er eentje ben.
Hun gesprekjes tijdens een persconferentie, ik wil er uren naar kijken. Dat kan niet, omdat ze maar twee minuten duren. Het gaat een beetje zo: de ene Bert, op een klapstoeltje in de zaal, vraagt iets. De andere Bert, met een chagrijnige kop achter een tafeltje, geeft antwoord. Nee. Of ja. Dan zwijgt hij veelzeggend. Bert achter het tafeltje wil zo snel mogelijk weg achter het tafeltje.
Bert op z’n klapstoeltje trekt zich daar niks van aan en probeert nog iets. Meestal een suggestieve vraag die begint met ‘is het niet zo dat..’. En dan volgt de suggestie. Bert achter het tafeltje, steeds kwaaier kijkend: ‘Dat zijn jouw woorden, Bert.’ Stilte. Irritatie. Dezelfde irritatie die Bert uit Sesamstraat uitstraalt wanneer Ernie iets geks met een banaan uitvreet. Bert achter het tafeltje is Bert en Bert op z’n klapstoeltje is Ernie. De één geërgerd, de ander bijdehand.
Maar het is gespeelde ergernis, net zoals bij Bert & Ernie. Paul Haenen mag Wim T. Schippers best, hoeveel bananen die ook in z’n oor stopt. En ook Bert achter het tafeltje vindt Bert op het klapstoeltje eigenlijk wel een grappig mannetje. Je ziet het aan z’n ogen. Wie het duo al langer volgt, ziet er achter het tafeltje een hele kleine twinkeling in verschijnen wanneer de andere Bert ongeduldig op z’n klapstoeltje heen en weer zit te schuifelen, vlak voor hij z’n eerste bijdehante vraag stelt. Ze mogen het weer doen zo.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.