Het mooie aan kapitalisme is dat de klant koning is en dus op iedere vraag een antwoord krijgt van een bedrijf. Of dit echt zo is, testen wij op dit zeer invloedrijke weblog door onnozele brieven aan bedrijven te sturen. Deze keer aan de firma DELA.
Beste mensen bij DELA,
Al mijn hele leven ben ik als de dood voor water. Alles wat met water te maken heeft, mijd ik als de pest. Op de markt loop ik altijd met een grote boog om de viskramen heen. Een jaar of vijftien geleden zag ik in de bus op naar Spanje per ongeluk de film ‘Titanic’ en daar heb ik nog steeds weleens nachtmerries van. Die grote boot, in dat woeste water… Brrrrrrr! Zelfs schaatsen is voor mij een brug te ver. Water drink ik met veel pijn en moeite wel, maar dan alleen uit een verzegeld flesje van Spa.
Tot voor kort had mijn waterangst echter weinig invloed op mijn werkzame leven. Ik heb er na al die jaren mee leren leven en het plaatsje gegeven. Het leverde op de werkvloer ook weinig problemen op. Helaas komt daar nu verandering in. Voor mijn werk moet ik naar een verplichte cursus, u raadt het al…, op Schiermonnikoog. Een eiland. Met de boot dus. Geen fijn vooruitzicht.
Al tijden ga ik met minder plezier naar mijn werk dan normaal. Ik zie enorm op tegen die dagen, en dan vooral de bootreis. Het komt ook steeds dichterbij, over twee maanden is het al zover en ga ik het schip in.
Nu kwam ik via via bij u terecht en zag ik dat ik bij u mijn uitvaartwensen kenbaar kan maken. Hoe werkt dat precies? Kunnen jullie ervoor zorgen dat ik zo weinig mogelijk van de uitvaart naar Schiermonnikoog merk? Is het bijvoorbeeld mogelijk om tijdens de reis in een soort kist te vertoeven, zodat ik er zelfs helemaal niks van meekrijg?
Ik hoop spoedig een positieve reactie van u te krijgen. Dat zou voor mij een enorme opluchting zijn.
Vriendelijke groeten,
Zwoebe Zwoebstra
De email aan DELA werd op de volgende manier geinterpreteerd:
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.