Ja lieve mensen, jullie mogen het best weten: ich bin ein theedrinker. Veel mensen schamen zich daarvoor, maar ik niet. Ik vind de grote tegenhanger van thee, koffie, zelfs een overschat product; je kunt er niet doorheen kijken en het zit niet in een zakje. Voor thee geldt het omgekeerde.
Iedereen zou het eens een middag moeten proberen; een kop thee bestellen en er dan met één oog dicht doorheen turen. Het zou op slag een hele andere wereld worden, al was het maar omdat er dan heel veel mensen een middag lang met één oog dicht door een kop thee zaten te turen.
Dat het in een zakje zit is een nog veel groter voordeel van thee. Eigenlijk spreekt dat voor zichzelf. Dingen in zakjes zijn vrijwel altijd goed. Zonder zakjes hadden wij hier bijvoorbeeld niet met z’n allen rondgelopen. Ok, daar zijn ook eitjes en nog wat andere zaken voor nodig, maar toch. Bovendien zit thee in zakjes en niet in die andere zaken. Alhoewel, je kunt thee geloof ik ook in een thee-ei stoppen. Nou goed, het zit meestal in zakjes. Lang leve theezakjes!
Het is natuurlijk niet alleen maar hosanna met theezakjes. Voor een theeprofessor als ik gebeuren er zelfs behoorlijk ergerniswekkende dingen op theezakjesgebied. Daar zul je de kop van dit stukje hebben: mensen die thee drinken met het theezakje er nog in. Wat bezielt ze? Houden ze eerst van hele lichtgetrokken thee, maar drinken ze het een paar minuten later het liefst zo donker mogelijk? Het lijkt me toch niet.
Tuurlijk, ter verdediging van de mensen die thee drinken met het zakje er nog in: in de meeste horeca-etablissementen nemen ze de theedrinker niet serieus. Er is geen theezakjesschoteltje. De theedrinker mag na het thee trekken zelf uitzoeken wat hij of zij met het zakje doet.
Maar een echte theedrinker verzint dan iets anders dan het zakje er maar gewoon in te laten bungelen. Iets creatiefs. Wat? Weet ik veel, slinger je gebruikte theezakje tegen het plafond ofzo.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.