Brieven aan BN’ers – Beste Frits Barend,…

Het is op voorspraak van mijn psychiater dat ik deze brief aan jou schrijf. Psychiater inderdaad, Frits. Zo erg is het. Bij mijn psycholoog mag ik niet meer komen sinds ik bij hem in een vlaag van woede een pleeborstel en een heel bakje met nootjes in z’n mond propte. Daarna moest ik naar een psychiater, die mij onmiddellijk een flinke dosis antifritsivum voorschreef.

Antifritsivum is het medicijn waardoor jij nog in leven bent, Frits. Zonder antifritsivum waren er talloze mensen geweest die, volkomen ontoerekeningsvatbaar geworden doordat jij weer ergens doorheen zat te kwekken, in wilde razernij een aanslag op jou hadden beraamd. Eén ervan was ongetwijfeld geslaagd. Antifritsivum zorgt ervoor dat we een beetje rustig blijven, Frits, als jij op de tv weer eens ergens iets van vindt.

Zonder antifritsivum zat ik altijd schuimbekkend naar je te kijken, Frits. Ik heb zelfs mijn tv een keer opgegeten toen jij je weer eens ongevraagd ergens mee bemoeide en en passant even reclame maakte voor je nieuwe glossy. Met antifritsivum scheld ik alleen maar wanneer jij op tv bent. ‘Frits Barend!’, roep ik dan op geërgerde toon. Af en toe gooi ik nog een glas kapot. Ook Henk van Dorp zat jarenlang aan de antifritsivum. Anders houdt een mens het niet vijftien jaar naast jou vol, Frits. Met een dagelijkse dosis van dit wondermedicijn en een flinke portie Oost-Indische doofheid lukt dat wel.

Nu zul je zeggen, Frits, is er niet een veel eenvoudiger manier om ervoor te zorgen dat de mensen niet vloekend hun tv opeten wanneer jij erop te zien bent? Ja die is er. Een stukje tape op jouw lipjes, Frits. Ik heb het voorgesteld aan mijn psychiater en, hoewel hij er eigenlijk ook wel voor was, zit het er toch niet in volgens hem. Vrijheid van meningsuiting, zelfs voor Frits Barend. Die laatste frase zou een mooie toevoeging aan artikel 7 van onze Grondwet zijn, Frits. Het laat zien hoe tolerant een land werkelijk is.

Geen tape op jouw lipjes dus. Maar wel deze brief. Hij maakt onderdeel uit van mijn therapie. Mijn psychiater stopt me niet alleen maar vol met medicijnen die helpen tegen Frits Barend; ik moet ook ‘mijn problemen in de ogen durven te kijken’. Daarnaast kijk ik ook letterlijk elke avond een uur lang naar een poster van jou. Eerder gebruikte ik die altijd als dartbord. Als ik mijn medicijnen een keer niet slik, praat de poster naar me, Frits! Zo erg is het.

Daarom, Frits, en ik vraag het maar gewoon op de man af: wil je alsjeblieft ophouden? Gewoon ophouden, Frits. Ophouden met ‘Frits Barend’. Dat zou fantastisch zijn. Vraag een andere identiteit aan of emigreer naar het sprookjesland waar ze wel op een nootjesetende kwibus met glinsterende oogjes en een zelfvoldane glimlach zitten te wachten. En neem je dochter mee!

Vriendelijke groeten,

Zwoebe Zwoebstra

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

20 reacties op “Brieven aan BN’ers – Beste Frits Barend,…”