Occupy Groningen

Naast grote wereldsteden als Amsterdam, Rome, New York en Winschoten kent ook mijn woonplaats, Groningen, haar eigen Occupy-beweging. Achter het stadhuis staat een tentenkamp dat een stuk of tien tenten telt. Het meest kleine tentjes, maar er heeft ook iemand een grote bungalowtent opgezet. Eigenlijk een vorm van uit de hand gelopen tentenkapitalisme.

Rond het tentenkamp dat de wereldproblematiek op moet lossen, staan hoge hekken. Voor de veiligheid. Ik ben er laatst een tijdje voor gaan staan en heb toen pinda’s door de spijlen gegooid. Nu hangt er een bord met ‘niet voeren’ aan één van de hekken. Ondanks het voederverbod ga ik nog steeds wel eens kijken bij de Occupiers. Telkens hoop ik ze vergaderend aan te treffen.

Dat Occupiers vergaderen, weet ik uit Amsterdam. Daar maken ze zelfs notulen en zetten die op het internet, vermoedelijk vanuit een wifi, de Occupyvariant van een tipi. De notulen van de vergadering van de Amsterdamse Occupiers beginnen met de volgende zin: ‘De General Assemblee is begonnen met het persbericht over Sinterklaas.’

Daarmee is de trend gezet. In de notulen, afwisselend in het Engels en Nederlands geschreven, ook nog de volgende frases:

‘Zouden mensen die printadressen hebben zich na de pauze bij Jaap willen voegen?’

‘Ik heb een mededeling: vanavond om acht uur bij de heren van de Amstel op het Rembrandtplein is er een debat tussen Frank met de indianentooi en Daniel van de Ree.’

‘Het leek mij een leuk idee om te doen voor sinterklaas,omdat je dan normaal gesproken je schoen zet en om het een beetje als een ludieke actie te brengen, het liefst als een facebook event, met een heleboel schoenen, en dan te kijken wat er gebeurd. Misschien krijgen we allemaal een zakje zout.’  

‘Er was daarstraks een discussie over de kleur van de pieten. Ik stel voor dat we die ook in het sinterklaas werkgroepje doen.’

‘Sinds kort maak ik elf deel uit van het financiële team. Over grote uitgaves hebben we inspraak. Kleine dingen (keuken potten pindakaas) worden met het financiële team direct geregeld.’

Na deze laatste frase volgt een lange discussie over pindakaas.

Ik hoop dat jullie begrijpen waarom ik de Groningse Occupiers ook eens vergaderend aan zou willen treffen. Allemaal mensen met een indianentooi op hun hoofd, maar zonder schoenen, die rond een pot pindakaas zitten te soebatten over de kleur van Zwarte Pieten. Het lijkt me een schitterend schouwspel. Helaas mocht het nog niet zo zijn. Misschien moet ik eens in Winschoten gaan kijken.

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.