Tijdens het vragenuurtje van gisteren stelde SP-kamerlid Renske Leijten vragen aan staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Santen. Eigenlijk hoort daar ook nog ‘Hyllner’achter, maar dan wordt het wel een erg lange naam. De vragen gingen over de situatie dat medewerkers van verpleeghuizen dingen schijnen te stelen van bewoners. Niet zo netjes natuurlijk, om maar eens een understatement te gebruiken.
De dames (want het ging over volksgezondheid en dan voeren de dames het woord) politici van de verschillende partijen bedienden zich niet van het understatement. Ze vielen over elkaar heen om schande te spreken van de situatie. De één wilde een meldpunt, de andere een rapportage, en Fleur Agema van de PVV pleitte ervoor dat het kunstgebitten stelende tuig op staande voet ontslagen zou worden. Iets wat al de bestaande praktijk was, zo bleek uit het antwoord van de staatssecretaris, maar Fleur had toch maar mooi even boos kunnen zeggen wat de mensen thuis ook allemaal dachten. Weer een paar stemmen erbij over de ruggen van demente bejaarden.
Iedereen riep nog een keer dat het allemaal een schande was en we konden naar de volgende vraag.
Wederom aan mevrouw Veldhuijzen van Santen gericht. Ditmaal moest ze een vraag beantwoorden van een mevrouw van de VVD. Ook iets over verzorgingshuizen. Er moesten minder regels komen. Ze was ergens op bezoek geweest en daar was een mevrouw die de ene helft van haar appel ’s avonds wilde eten en dan de andere helft ’s ochtends, maar met de huidige regels met betrekking tot appels in verzorgingshuizen mocht dat niet. Ofzoiets. Uiteraard was dit ook weer een schande.
Dit debatje nam een verrassende wending toen de staatssecretaris opeens zei dat ze weleens pindakaas op haar brood smeerde die al een maand over de uiterste houdbaarheidsdatum was. Waarop de mevrouw van de VVD onmiddellijk reageerde met de mededeling dat ze zelf soms yoghurt at die een dag langer in de koelkast stond dan de fabrikant als uiterste houdbaarheidsdatum had aangegeven. Er was ook nog iets ‘een thermometer in het proces’. Kortom, een hele gekke discussie, waar ik me toch ook wel weer een beetje aan ergerde. Pindakaaspolitiek, zo noem ik het maar even. Gedoe in de marge.
Dat ik toch bleef kijken, had dan ook niks te maken met dat gedoe in de marge. Daar was een veel belangrijker reden voor aan te wijzen: het pakje van Staatssecretaris Veldhuijzen van Santen. Ze had voor de gelegenheid een heel geinig roze blouseje aangetrokken, waar de afbeelding van een zwart vlinderstrikje op was te zien. Heel frivool. On-Nederlands frivool. Geert zal vanuit z’n kamerbankje wel gedacht hebben: dat krijg je nou van bewindslieden met dubbele paspoorten.
Voor mij is het echter een baken tijdens al het oeverloze gelul van zo’n vragenuurtje. Ga zo door, mevrouw Veldhuijzen van Santen! Waar dus eigenlijk ook nog ‘Hyllner’ achter moet.
Staatssecretaris met pakje:
