Als ik van God, Allah, die vent met die zeven armen, of welke hufter er daarboven ook maar de scepter zwaait, de kans zou krijgen voor één dag een dier te zijn, dan zou ik voor het konijn kiezen. Konijntjes zijn immers lieve beestjes die schattig met hun neusje op en neer kunnen bewegen. Bij een mens zouden we het een irritante tic noemen, maar bij een konijntje is het schattig. En zo is het ook.
Omdat konijntjes schattig zijn, worden ze vaak als huisdier gehouden. Het liefst zou ik niet voor één dag zo’n konijn zijn. Dan heb je een baasje, vermoedelijk een leerling uit groep 7 van openbare basisschool De Vogelverschrikker te Zoetermeer. Zo’n vervelend mannetje die de hele dag met z’n vriendjes door het gaas gaat zitten koekeloeren. Kijken wat jij allemaal voor konijnendingen aan het uitvoeren bent. Liever zou ik een vrij konijn zijn, zonder baasje, en zonder gaas.
Het enige voordeel van een konijn zijn met een baasje plus gaasje zou zijn dat er op gezette tijden een wortel door het gaas van je hok wordt geduwd. Een voordeel, omdat ik nu al erg van wortels houd; moet je nagaan hoe lekker ik ze zou vinden als ik een konijn was. Konijnen houden gemiddeld veel meer van wortels dan mensen, vandaar.
Maar als ik moet kiezen tussen vrij rondhuppelen en af en toe een wortel die ik niet zelf hoef te vangen, dan wist ik het wel: vrij rondhuppelen. Het moet heerlijk zijn een wild konijn te zijn die, zonder zich druk te hoeven maken over hypotheekrenteaftrek of winterbanden, door het land huppelt. Wat moet het mooi zijn om alleen maar te kunnen huppelen, zoals een konijn. Huppelen kun je namelijk niet chagrijnig doen. Gevolg is dat een wild konijn altijd vrolijk is. En waarom zou hij ook niet; hij kan gaan huppelen waar en wanneer hij wil.
Daarnaast eet hij ook z’n eigen stront op. Copografie heet dat met een duur woord. Als mens moet je dat niet flikken, een drol draaien en die weer in je mond stoppen. Ome Willem kan dan het dan wel de hele tijd over broodjes poep hebben, bij de FEBO kun je hem nog niet echt uit de muur trekken. Alhoewel, soms lijkt het er wel een beetje op (zo, daar trekt u voorlopig ook geen broodjes kroket meer uit de muur).
Een konijn doet het zonder broodjes, z’n eigen stront eten. Hij zet simpelweg z’n mond aan z’n rectum en begint aan het feestmaal. Noem mij een rare jongen, maar dat wil ik voor één dag ervaren. Vooral heel schattig m’n neus op en neer bewegen net nadat ik een vers geperste keutel naar binnen heb gewerkt, lijkt me een onuitwisbare ervaring.
O ja, ik zou natuurlijk ook nog graag een konijntje willen zijn omdat het de geilste dieren zijn die er op aarde rondlopen. Bijna vergeten.
U moet ook niet vergeten ons te volgen op Twitter!