Als stukjesschrijver ben je niet van veel dingen afhankelijk. Het moet allemaal een beetje uit je eigen bolletje komen. Eigenlijk heb je maar één hulpmiddel nodig: een computer met een tekstverwerker. Daar kan niet heel veel verkeerd gaan. Zou je zeggen. Het tegendeel is natuurlijk weer eens waar. Dat komt door het programma Microsoft Word. De enige tekstverwerker die ik ken, maar ook een tekstverwerker met een eigen willetje. Een dodelijke combinatie.
• Het lijkt eerst allemaal zo mooi. Je kan teksten cursief neerzetten, je kan ze onderstrepen en ze zelfs vet drukken. Je kunt ook een zogenaamde bullet gebruiken. Zo’n bullet ziet er zo uit: …tja, nu wilde ik hier dus een bullet neerzetten. Teneinde dat te bereiken, drukte ik met mijn muis op een symbool ergens boven in mijn beeldscherm. En hup, daar staat de bullet opeens voor de alinea. Een andere plaats dan ik in gedachten had. Als ik nu op enter druk, verschijnt er waarschijnlijk weer één, terwijl ik daar natuurlijk al helemaal niet op zit te wachten.
• Ja hoor. Grrr.Word haalt dit soort trucjes niet alleen met bullets uit, maar met allerhande zaken denkt het je te moeten helpen. Eigenlijk behandelt Word je als een verstandloze debiel die zelf niet kan bepalen wat goed voor hem of haar is. Word is de groenteboer die bananen in een tasje voor je doet terwijl je appels bestelde. Vervolgens zeg je rustig dat je appels wilde, met als gevolg dat de groenteboer nog drie bananen in het tasje doet. Schreeuwend eis je appels van hem. Nee hoor, nog meer bananen. Als-ie er dan als klap op de vuurpijl ook nog een perzik bijgooit, sla je z’n hele zaak kort en klein.
• Vervang in de voorgaande alinea groenteboer door Word, het fruit door hetgeen ik wil, maar Word doet, de zaak van de groenteboer door een computer, en je begrijpt wel hoeveel aan gruzelementen gesmeten computers er inmiddels op de stoep onder mijn raam liggen. Tekst verwerken is één ding, maar verwerken hoe een programma van een machtige monopolist de tekst verwerkt, is een ander ding.
• Vier psychologen heb ik al versleten. Zat ik urenlang in de foetushouding bibberend te zwijgen over mijn ervaringen met Word. Ik kon er maar moeilijk over praten. Schrijf het eens op, zeiden die psychologen dan. Nou, daar zat ik dan achter m’n pc, klikkend op het Word-icoontje op m’n bureaublad. Je kunt wel raden hoe dat afliep; weer vier kapotte trofeeën van het monopolie van Microsoft onder mijn raam.
• Ik verlang terug naar de tijd van de ganzenveer. Dan was dit geen column geweest waar voor elke alinea een klein rondje stond. Terug naar de tijd dat zo’n bulletje geen klein rondje was die je het bloed onder de nagels vandaan kon halen, maar een Bulletje gewoon een jurystier was, die vrolijk loeiend beoordeelde of je een beetje aardig kon playbacken.
Volg ons op Twitter of we installeren vannacht stiekem een nog irritantere versie van Word op je computer!