Godsdiensten hebben zich gespecialiseerd in het bedenken van gekke regeltjes. Zo is het in het katholieke geloof niet toegestaan om kleine kindertjes te betasten. Een hele aparte regel waar de meeste geestelijken zich uiteraard niets van aantrekken. Gereformeerden hebben het zichzelf wat makkelijker gemaakt, zij mogen überhaupt niks. Behalve dan als het stiekem in de bosjes is.
Moslims hebben ook veel regels. Eentje ervan is dat ze bij het bidden de schoenen uit doen. Dat vind ik een goede regel. Op die manier kun je tijdens het bidden onmogelijk over je veters struikelen. Ook is de kans klein dat het in de gebedsruimte naar hondenpoep stinkt. Een goede regel dus, waar ik het verder niet meer over zal hebben. Wat mij betreft bidden moslims tot in het eind der tijden zonder schoeisel aan hun voeten.
Ze eten wat mij betreft ook wat ze willen. Ik ben immers geen strenge moslim of strenge gereformeerde, die niets liever doet dan anderen hun wil opleggen. Toch gaat dit stukje wel over de eetgewoonten die de Islam voorschrijft; je mag daar namelijk niet zomaar elke frikandel die je tegenkomt in je bek duwen. Het vlees moet halal zijn voor het opgepeuzeld kan worden door een moslim.
Joden zijn ook heel kritisch op hun vlees. Alleen daar noemen ze het ‘koosjer’. Geen idee waarom juist deze twee geloven zo moeilijk doen over vlees, maar het is vast geen toeval dat de mannen in beide geloven zelf in hun jeugd ook ritueel geslacht zijn, en het deswege zonder voorhuid moeten stellen. Let wel, dit is geen conclusie die gebaseerd is op wetenschap, maar al die geloven, en hun regeltjes, berusten ook niet op wetenschap, dus dan mag ik er ook lustig op los keukentafelfilosoferen.
Bepalen of iets halal is of niet is nog aardig ingewikkeld, zo leerde een blik op Wikipedia mij. Het begint nog simpel: alles wat uit de zee komt is zonder meer halal. Haaien, inktvis, zeekoeien, coquilles, lekkerbekjes, rubberen strandballen, mammoettankers, zwemmende varkentjes. Alles.
Dan wordt het al iets ingewikkelder. Er is een lijst aangelegd met dieren die wel toegestaan zijn, mits ze op de juiste manier geslacht zijn (met het hoofd naar Mekka, of in het geval van een geit Méhéhéhéékka, gericht). Op die lijst prijken enkele wonderlijke diersoorten, zoals bijvoorbeeld de reiger, de pauw, de hop en de karbouw. De laatste twee kende ik niet eens, maar een moslim vreet ze maar zo op. Tja, zo zijn ze, dieren die ik niet eens ken lekker opsmikkelen!
Om het nog ingewikkelder te maken is er een nog wonderlijkere lijst aangelegd waarop expliciet staat welk vlees men niet mag eten, ook al slacht je het midden op het marktplein in Mekka. Daarop staan dieren als de cheetah, de wesp, de kiekendief, de schildpad, de slang, de spin, de tamme ezel en de egel. Ik kan me van alles voorstellen bij hoe deze regels zijn vastgesteld.
Met name bij de egel zie ik voor me hoe Mohammed zo’n beestje in z’n geheel naar binnen schuift, proestend en hoestend vergaat van de pijn, en nog net uit kan brengen: ‘Dit doe ik dus nooit meer! En een ieder die me een beetje een warm hart toedraagt, blijft in het vervolg ook van egels af!’ En zo geschiedde. En dan nog zeggen dat de moslims hier niet goed geïntegreerd zijn. Hoe durf je?! Henk en Ingrid eten immers ook nooit egels.
Iets Halallers dan Twitter heeft er nog nooit bestaan, volg ons!