Benieuwd geworden door de zes door elkaar heen pratende heren die gisteren bij De Wereld Draait Door hun verhaal deden over het vernieuwde Ochtendspits van WNL, schakelde ik vanmorgen in om te kijken of ik lekker rechts geïndoctrineerd zou worden. Dat werd wel weer eens tijd na al die linkse praatjes bij Pauw & Witteman en DWDD. Man, man, man, wat zit daar altijd een links tuig aan tafel! Onder meer Patricia Paay, Frans Bauer en een willekeurig iemand uit Volendam zitten daar wel eens aan tafel om ons te hersenspoelen met hun linkse praatjes.
Nu zou dat allemaal anders gaan worden. WNL’s Ochtendspits zat in een fonkelnieuw decor en had een rechts dreamteam samengesteld, waar we waarschijnlijk onze vingers wel weer bij af konden likken. Zo gaat dat met rechtse dingen. IJsjes met heel warm weer zijn bijvoorbeeld ook rechts. Evenals een pot honing in een bos waar beren met een stropdas wonen. En Willem Vermeend, die is schijnbaar ook rechts. Hij maakt onderdeel uit van het nieuwe rechtse dreamteam.
Samen met usual suspects als Arend Jan Boekesteijn, Frits Huffnagel en Thomas Lepeltak zal hij het nieuws van een rechts sausje gaan voorzien, zoals je dat op een verschrikkelijke manier op zou kunnen schrijven. Maar goed, saus kun je nu eenmaal heel goed van je vingers likken, een rechts sausje dus. Dat vertrouw je mensen met namen als Arend Jan Boekesteijn, Frits Huffnagel en Thomas Lepeltak wel toe. Dat zijn mooie, karakteristieke rechtse namen. Je hoort zo iemand zo iets over meer asfalt en minder belastingen zeggen. Bij een Willem Vermeend is dat anders. Een doorsneenaam. Geert Wilders had het, in plaats van Henk, net zo goed over Willem en Ingrid kunnen hebben. Willem en Ingrid Vermeend.
Nu is Willem Vermeend ook nog prominent PvdA-lid, hetgeen doorgaans niet bepaald helpt het nieuws van een rechts sausje te voorzien. Toch zat hij vanochtend in het nieuwe decor van Ochtendspits om het nieuws te becommentariëren. Als nieuw decor had WNL om voor de hand liggende redenen een houten keukentafel met dranghekken eromheen gekozen. Och, wat zou ik graag decorbouwer zijn. Je kijkt wat er nog in de schuur staat en flikkert het in de studio neer. Even een briefje erop plakken met: Zo, dit is dus jullie nieuwe decor, en klaar is Kees, Henk of Willem de decorbouwer.
Omdat het ‘scherpe commentaar op het nieuws’ toch gewoon obligaat gebabbel, bedoeld voor mensen met een IQ ver onder de nieuwe, rechtse maximumsnelheid bleek te zijn, was ik er al snel niet meer helemaal bij met m’n gedachten. Die Willem Vermeend lijkt – zowel in geluid als beeld – op iemand, dat dacht ik. Toen ik hem het woord ‘waterpomptang’ hoorde zeggen, wist ik het ineens: Ed Bever uit de Fabeltjeskrant. En misschien dan ook wel op Willem Bever. Met hem deelt hij immers zelfs z’n voornaam. Opeens zag ik Willem Vermeend zo de gootsteen ontstoppen in café Het Praathuis van Bor de Wolf (Bor moet niet zomaar alles door z’n gootsteen spoelen!).
Dat vond ik een fijn beeld. Vooral omdat in café Het Praathuis ook nooit een houten tafel met dranghekken eromheen stond. Bovendien was het ook niet per se een rechts of links café, maar waren de stamgasten gewoon kritisch. Zoals dat hoort in een café, of in de journalistiek. Met deze gedachte, terwijl ik nog een mannetje met een microfoon tot aan z’n liezen in de Maas heel rechts zag staan doen, deed ik de tv weer uit. Genoeg rechtse saus voor vandaag.
Een blije Willem Vermeend en een boze Ed Bever:
