Voorlezen in het parlement

Op initiatief van de totaal van de pot gerukte Tea Party Movement is gisteren in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden de Amerikaanse Grondwet voorgelezen. U weet wel, dat document waar in staat dat je iedereen mag neerschieten, en dat degene die is neergeschoten dan niet hoeft te rekenen op een beetje behoorlijke zorg. Tenminste, zo interpreteert de Tea Party Movement het document. Gek zijn ze.

Toch was dat voorlezen van die Grondwet wel een goed idee. Er zou meer voor moeten worden gelezen in parlementen. Dan hebben politici minder tijd om zelf maar van alles door de microfoon te toeteren. Het zorgt ook voor meer rust. Wie dat geschreeuw en gejoel in het Britse Lagerhuis wel eens ziet, zou wensen dat er eens tweeënhalf uur lang uit Tolstoi werd voorgelezen. Ook in het VARA Lagerhuis zou een paar hoofdstukken Tolstoi trouwens niet misstaan. Al was het maar om het verbijsterde gezicht van Henk Bres te zien. Ja Henk, er bestaan ook woorden met meer dan drie lettergrepen.

Was ik een Nederlandse volksvertegenwoordiger, dan zou ik bij elke gelegenheid die zich voordeed een passage uit de Koran voordragen. Puur om Geert Wilders te pesten. Of misschien is het nog wel leuker om berichten voor te lezen van de geile sites die James Sharpe ooit bestierde. Of gewoon de CV van Richard de Mos voordragen. Of het proces verbaal van Marcial Hernandez. Of de memoires van Eric Lucassen. Mogelijkheden te over in ieder geval.

Ik zie Geert dan al in z’n bankje zitten, met ingehouden woede. Niemand kan zo mooi ingehouden boos zijn als Geert Wilders. Z’n ogen spuwen vuur als er weer eens iemand ‘linkse grachtengordelpropaganda’ staat te debiteren achter het katheder. Wilders kan ook als geen ander heen en weer bewegen op z’n blauwe draaizetel. De woede moet er toch een beetje uit en dat doet hij dan maar door heen en weer te gaan bewegen op z’n stoel. Schitterend om te zien. Ik zou er zo een boek over kunnen schrijven, dat ik dan weer het liefst in z’n geheel voor zou lezen in de Tweede Kamer. Vooral omdat Geert dat natuurlijk niet trekt, waardoor z’n ogen vuur gaan spuwen en hij heen en weer gaat bewegen op z’n stoel.

Terwijl Geert Wilders normaal best van voorlezen houdt. Het hangt alleen een beetje van de teksten af. Zo begint Dion Graus elke fractievergadering van de PVV met een klein verhaaltje uit de Fabeltjeskrant. Als een Meneer de Uil 2.0 (dat wil zeggen, met gekke bril op) leest hij elke week een belevenis voor van de dieren uit het grote dierenbos. Meestal is het iets met Truus de Mier die een stel tot de Islam bekeerde ratten het bos uitzet. Dat gaat er wel in bij Geert. Ook al omdat Dion Graus van alle dieren daadwerkelijk het meest op een uil lijkt. Ik zie hem zo met z’n hoge schouders en gekke bril de hele nacht in een boom zitten. Beetje spichtig heen en weer turen of er nog ergens een moslim de boel loopt te islamiseren.

Zo. Toch weer drie alinea’s vol geklad over de PVV en lezen. En dat terwijl hun kiezers niet eens kunnen lezen. Het zit soms maar gek in elkaar.

Volg ons op Twitter en lees mensen stukjes van deze site voor!

Uilen met gekke brillen op moeten ook wel eens eten:



Één reactie op “Voorlezen in het parlement”