Open hartoperatie

Tja, het was weer eens wat anders dan het boodschappenspel of een uurtje kwebbelen met Martine van Os en Sybrand Niessen, zo’n open hartoperatie op tv, maar genoten heb ik wel. Het grootste verschil was dat er geen blikken Smac en olijven met piment in beeld waren, maar een groot wit ding, dat mij het meest aan een gelatinepudding deed denken, de hoofdrol voor zich opeiste.

Dankzij de Valentijnsdagmaffia dachten wij altijd dat een hart een leuk, lief rood geval was. Met die gedachte heeft de uitzending van MAX in ieder geval wel korte metten gemaakt. Als een misvormde alien uit het Men in Black-epos lag het hart van Martin Gerritsen daar te blubberen onder de camera. Martin Gerritsen, want die werd geopereerd. Door een chirurg met de voornaam Aladdin.

Beter had MAX ze niet kunnen casten. Ik denk dat er in Nederland maar één chirurg is met de voornaam Aladdin. In plaats van een olielamp was de OK volgehangen met tientallen weinig sfeervolle, doch goed verlichtende hallogeenlampen. Dat pakte denk ik wel goed uit voor Martin. De laatste keer dat er een open hartoperatie slaagde met slechts een gammel olielampje als verlichting kan ik me in ieder geval niet heugen.

Martin Gerritsens zijn er waarschijnlijk wel meer in Nederland. Maar ook dat is weer mooi. Vooral omdat z’n vrouw Corry heette, en ze hoopten dat ze na de operatie weer wat vaker samen konden gaan fietsen. Dat appelleert toch meer aan de gevoelens van de kijkers van MAX dan een chirurg die Aladdin heet en tijdens het opereren het liefst keiharde techno draait. Want dat deed Aladdin het liefst, kwamen we aan de weet.

Genoeg human interest nu; er werd godverdomme wel gewoon live een hart geopereerd op de nationale televisie! Dat is heel spannend. Al dacht Aladdin daar anders over. Vrolijk grapjes makend stond hij te kwebbelen met presentator Charles Groenhuijsen. Dat moet je kunnen, in een vies, dooraderd, wit, heel belangrijk ding staan te peuren met een pincetje en ondertussen lachend tegen een Charles zeggen dat je normaal beukende techno draait in je OK. Lachend een leven redden.

Het doet je beseffen wat voor minkukel je zelf eigenlijk bent. Een beetje stukjes typen! Toen Aladdin zo rond een uurtje of half elf bij de climax van de operatie aan was beland, zonk de moed me helemaal in de schoenen. Op een soort Thunderbirdachtige manier (met veel touwtjes dus) verdween er een leeg rolletje plakband in het hart van meneer Gerritsen. Door dit plastic gevalletje kon hij weer lekker gaan fietsen met Corry. Ongelofelijk.

Na het hart weer ‘aangezet’ te hebben – zo gaat dat – was het klusje alweer geklaard. In een interview dat Charles voor de operatie met Aladdin had gehouden, verklaarde Aladdin nog dat hij sommige delen van zo’n operatie eigenlijk met z’n ogen dicht uit kan voeren. Ja echt, met z’n ogen dicht. Wrijf het er nog maar eens in, Aladdin.

2 reacties op “Open hartoperatie”