Ik schrijf: zeg niet: ik zeg:…, zo luidt de verwarrende titel van dit stukje. Ik schrijf: het heet zo omdat ik aan wil tonen hoe irritant het is dat je elke zin begint met te zeggen dat je iets zegt.
Ik schrijf: om dat extra kracht bij te zetten zal ik elke zin van dit stukje beginnen met de constructie Ik schrijf:… Ik schrijf: dat is een variant op ik zeg:… Ik schrijf: waarschijnlijk bent u daar nu al helemaal zat van, en drukt u op het kruisje rechts bovenin. Ik schrijf: of kijk anders nog even naar andere artikelen op deze site. Ik schrijf: doen!
Ik schrijf: met die laatste zin van de vorige alinea begon het gedonder allemaal, maar dan de ik zeg: doen!-variant. Ik schrijf: Maurice de Hond, hij zei het opeens, in een reclamefilmpje voor een afzettersenergiemaatschappij. Ik schrijf: dat is een lang woord. Ik schrijf: Dat was een korte zin. Ik schrijf: dit ook. Ik schrijf: maar door dat Ik schrijf:…-gedoe kunt u er toch geen touw aan vast knopen. Ik schrijf: ik kan hier net zo goed neerzetten dat ik sympathiseer met Adolf Hitler z’n ideeën. Ik schrijf: geen mens die het leest.
Ik schrijf: jammer wel dat niemand dit leest, want de boodschap is erg belangrijk. Ik schrijf: Dat ‘ge-ik zeg:…’ moet namelijk uit het dagelijks taalgebruik verdwijnen. Ik schrijf: Maurice de Hond heeft daar ook een opiniepeiling over gehouden. Ik schrijf: op de vraag ‘Moet de term ‘Ik zeg:…’ verdwijnen uit het dagelijks taalgebruik?’ antwoordde ruim 72% met het antwoord: ‘Ik zeg: doen!.’ Ik schrijf: slechts 12% antwoordde ‘Ik zeg: niet doen’. Ik schrijf: 16% antwoordde met: ‘Ik zeg: zeg maar, dat ‘ik zeg:…’ is niet echt mijn ding, geloof ik, zeg maar…dus ik ben geen ‘Ik zeg:…-mens’. Ik schrijf: die laatste 16% moet allemaal worden afgemaakt.
Ik schrijf: die andere mensen mogen wel in leven blijven, maar moeten wel echt ophouden met ‘Ik zeg:..’ zeggen. Ik schrijf: tenzij ze doofstom zijn, dan is het natuurlijk wel handig om erbij te zeggen dat je iets zegt. Ik schrijf: nou goed, stoppen dus. Ik schrijf: dan is het helemaal toppertje knallertje! Ik schrijf: nu is dit stukje klaar, ik ga koken: gepureerde taal op een bedje van ergernis.