Omdat het hoofdgebouw van het Rijksmuseum in Amsterdam nog tot Sint-Juttemis verbouwd wordt, geef ik u op deze website van tijd tot tijd een kijkje in de schitterende collectie van dit museum, gevolgd door een heldere analyse van het werk. Vandaag ‘Portret van een meisje in het blauw’ van Cornelisz Versponck:
Tja, Cornelisz Versponck met een portret van een meisje in het blauw….Wat moet ik daar nu weer eens over schrijven? Nou, allereerst natuurlijk dat er van de titel van het schilderij geen woord gelogen is. De afbeelding die we zien, betreft duidelijk een meisje, en ze is in het blauw gekleed. Daar zit geen woord Spaans bij. Behalve dan als je de titel naar het Spaans vertaalt natuurlijk: Retrato de una chica de azul. Zes Spaanse woorden.
Verder valt er weinig over dit schilderij te schrijven. Behalve dan de rest van dit stukje. Dat gaat verder met de mededeling dat het meisje in het blauw op het schilderij een veer vasthoudt. Waarschijnlijk betreft het dezelfde veer die ook opduikt in het schilderij ‘Het Drijvend Veertje’ van Melchior ‘d Hondecoeter. Cornelisz en Melchior waren goede vrienden, die vaak de veren die ze in hun schilderijen gebruikten, met elkaar deelden. Echte vriendschap.
Meer kan ik helaas niet loslaten over de veer. Tijd om weer een ander aspect van dit schilderij te belichten: de blauwe jurk. Eigenlijk zijn we daar snel over uitgepraat. Het is een blauwe jurk, en daarmee basta. Wie wat anders beweert is gek. Of kleurenblind. Of beide, dat kan ook nog. Mensen kunnen prima en gek zijn, en ook nog eens kleurenblind zijn. Met het schilderij ‘Portret van een meisje in het blauw’ heeft die constatering echter weinig te maken.
Omdat dit stukje in principe wel over dat schilderij gaat, heb ik nog een tweetal mededelingen te doen omtrent het kunstwerk van Cornelisz Versponck. Ten eerste moet me van het hart dat ik het maar niet kan begrijpen dat die Cornelisz Versponck de benen van het meisje in het blauw niet heeft geschilderd. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat Gertrude, zo heet het meisje in het blauw eigenlijk, over twee prachtige benen beschikt. Een gemiste kans dus.
Ten tweede vind ik dat die Cornelisz eigenlijk een volstrekt belachelijk schilderij heeft gemaakt. Ik bedoel, stelt u zich eens voor dat elke kunstenaar maar ieder meisje in een jurk met een bepaalde kleur op het canvas zou zetten. We zouden opgescheept zitten met honderden, zo niet duizenden, schilderijen van meisjes met een bepaalde kleur jurk aan. Gelukkig heet niet elke kunstenaar Cornelisz Versponck.
Zo, nu ga ik mijmeren over hoe Gertrude er nu uit zou zien. Waarschijnlijk is ze een door de ratten aangevreten skelet met een hoop modder erop, want het portret stamt uit 1641.