Eddy Zoey en zijn ‘kraanwatermomenten’

Wanneer er reclames op tv zijn, let ik normaal niet echt op. Het is het ideale moment om in de koelkast te pissen of een biertje uit het toilet op te vissen. Nog niet zo lang geleden, of beter gezegd: heel kort geleden, stond ik op het punt één van beide zaken te verrichten. Het kwam er niet van. Juist op het moment dat ik op wilde staan hoorde ik de stem van Eddy Zoey. Hij zei in een grappig bedoelde reclame dat de leukste kraanwatermomenten van Nederland te vinden waren op www.kraanwater.nu.

Een mededeling die mijn nieuwsgier tot ondenkbaar hoge waarden deed stijgen. Op een zeker moment had ik wel een nieuwsgier van 73. Dat is erg hoog voor nieuwsgier. Bij het openen van het kerstpakket heeft de gemiddelde Nederlander bijvoorbeeld maar een nieuwsgier van 39. Dit om aan te geven hoe hoog die 73 eigenlijk was. Het is ook niet niks. Ik bedoel, kraanwater kende ik, ik wist ook wat momenten waren, maar hoe de twee er gecombineerd uit zouden zien, ik had werkelijk geen idee.

Terwijl ik de letters die samen de URL www.kraanwater.nu vormen, invoerde op mijn toetsenbord, steeg mijn nieuwsgier nog naar 76. Dit was ongekend. Door deze ongekende nieuwsgier begon ik zelfs een beetje te zweten en kreeg ik een behoorlijk droge mond. Gelukkig stond er een flesje water op het bureau. Ik nam een slokje.

Een moment dat ik zo op had kunnen sturen als inzending voor de leukste kraanwatermomenten van Nederland. Dit bleek toen ik een aantal van de al ingezonden momenten bekeek. Zo was er een dikke vent te zien die iets onverstaanbaars in de camera brabbelde, daarna een glaasje kraanwater dronk, en ons vervolgens nog op een globale schatting van de temperatuur van het water trakteerde (koud).

Iemand uit Den Helder had dan weer een Amerikaans aandoende trailer gemaakt over een ijsklontje dat uit de vriezer ontsnapte. Kortom, die ‘leukste kraanwatermomenten van Nederland’ vielen een beetje tegen. Alleen de commentaarstem van Hans Kraaij jr., die één en ander in een bepaald humoristisch perspectief probeerde te zetten, ontbrak eigenlijk nog bij de beelden. 

Na me door een onvermijdelijke lading kindertjes, die ook allerlei strapatsen uithaalden met kraanwater, heen te hebben geworsteld, bleek er op de website www.kraanwater.nu (ik kan hem niet vaak genoeg noemen) ook nog een liefst tien minuten durend filmpje van Eddy Zoey, de man die me in de eerste plaats naar deze website had gelokt, te staan. Misschien was dat dan wat. Ik zat immers nog wel steeds verlegen om enkele leuke kraanwatermomenten.

Helaas werd die behoefte ook niet bevredigd door Ed en z’n makkers. Sterker nog, het waren misschien wel de ergste tien minuten uit m’n leven. Nog erger dan toen ik door een Amerikaanse militair werd gewaterboard. Met kraanwater, dat wel. Ed zijn martelmethode had echter niks met een schijnverdrinking te maken. Nee, hij misbruikte z’n oude BNN-format ervoor: Ed ging met z’n jolige camerateam bij de mensen thuis langs. Nu niet alleen om hun gastvrijheid te testen, maar er moest ook nog iets met water gebeuren.

Zo kwam het dat ik Eddy en kornuiten tien minuten lang schijtlollig bezig zag zijn met kraanwater. Wat zag ik hem niet allemaal doen; een ei koken, douchen, kijken hoe kippen water dronken, met waterspistolen in de weer, bij een vrouw naar binnen gaan waar heel toevallig een waterpijp voor het raam stond, en die niet veel later ook nog bleek te beschikken over een zwembad in de tuin…zucht.  

Totaal verbijsterd door zoveel niet leuke kraanwatermomenten bekeek ik op de website eens waar ik deze ellende nou eigenlijk allemaal aan verdiend had. Het bleek te gaan om een campagne van de gezamenlijke drinkwaterbedrijven. Zij vonden dat er een boeiende wereld achter kraanwater schuilgaat en wij, de consumenten, daar nog lang niet genoeg van afwisten. Deze campagne was het gevolg.  

Ik douche voortaan wel door een sixpack Spa over me heen te gooien. Met kraanwater, hoe boeiend ook, wil ik vanaf heden niks meer te maken hebben!

De tien minuten durende hel van Eddy Zoey. Niet kijken!