Schilderijen: Jan Asselijn – De Bedreigde Zwaan

Omdat het hoofdgebouw van het Rijksmuseum in Amsterdam nog tot Sint-Juttemis verbouwd wordt, geef ik u op deze website van tijd tot tijd een kijkje in de schitterende collectie van dit museum, gevolgd door een heldere analyse van het werk. Vandaag ‘De Bedreigde Zwaan’ van Jan Asselijn:

Jammer genoeg heeft Jan Asselijn na het schilderen van deze bedreigde zwaan niet even in de titel van z’n schilderij gezet wie of wat de zwaan precies bedreigde. Nu kunnen we slechts gissen. Dat ga ik dan nu ook maar even doen: het waren de moslims. Dat kan bijna niet anders. Wie zou er anders zo’n onschuldige Westerse zwaan uit 1640 moeten bedreigen? U denkt dat ook, maar vindt het ongemakkelijk om het toe te geven. Gelukkig ben ik een man die typt wat-ie schrijft, en schrijft wat u denkt!

Wat een achterlijk stukje is dit tot nu toe zeg. Een beetje over een schilderij uit 1640 beginnen te schrijven en dan over de moslims beginnen…Ik ga weer porno kijken. Dat dacht u ook.

In één ding had u gelijk: het schilderij De Bedreigde Zwaan komt inderdaad uit 1640. En toegegeven, de kans is klein dat er in die tijd een boze moslim tegenover die Nederlandse zwaan stond. Er waren immers nog maar weinig klusjes die de autochtone bevolking niet meer wilde doen. Ook werden er ’s nachts geen broodjes shoarma met heel veel knoflooksaus gegeten. Dat deed men gewoon overdag.  

Pannenkoek. Dat dacht u. Waarom u aan pannenkoeken denkt tijdens het lezen van dit stukje? Geen idee. Misschien is het etenstijd. Ik ga weer verder. Denkt u maar weer even aan die zwaan. Wie hem dan wel bedreigd zou kunnen hebben bijvoorbeeld…

De kans is dan ook groter dat de zwaan zich door iets anders bedreigd voelde. Waarschijnlijk was het een schilder. Ene Jan Asselijn om precies te zijn. Gedurende enkele uren moet hij tegenover de zwaan hebben gezeten. Wat die Jan Asselijn daar deed, hoor ik u denken? Nou, die zat hem daar aan de waterkant dus gewoon te schilderen. Wel een beetje opletten trouwens, dat schreef ik – en dacht u dus – al in de eerste alinea.

Jan Asselijn schilderde die zwaan terwijl hij wist dat hij met een bedreigde zwaan van doen had. Zoveel blijkt wel uit de titel van het werk. En dat is een schande! Die Jan Asselijn is niets minder dan een gore sadist die ze z’n beide handen af hadden moeten hakken! U bent een dierenvriend die niet vies is van lijfstraffen, merk ik.

Voor u echt te ver gaat, maak ik maar snel een einde aan dit stukje. Bovendien, dankzij organisaties als het Wereldnatuurfonds zal toch geen enkele schilder het heden ten dagen meer in z’n hoofd halen nog een bedreigd dier te schilderen. Nogmaals bovendien, veel liever schilderen ze tegenwoordig kubussen, grote blauwe vlakken en andere moderne onzin.

Persoonlijke noot van de auteur: u bent maar een rare kwibus!

8 reacties op “Schilderijen: Jan Asselijn – De Bedreigde Zwaan”