Ik zal het meteen maar toegeven. Ik heb gisteren een auto onder de drinkyoghurt gekliederd. Nu zult u zeggen, is dat niet wat vreemd en kinderachtig gedrag voor een volwassen man?
Nou, dat is het inderdaad. Als excuus kan ik slechts aanvoeren dat het zeker niet de bedoeling was een auto eronder te kliederen. Het kwam voort uit een reflex. Ik begrijp het wanneer u dat een slap excuus vindt, maar geef me op z’n minst de kans het uit te leggen.
Op het eerste gezicht hebben een reflex en een auto onder de drinkyoghurt kliederen namelijk niet zoveel met elkaar te maken. Daar mist nog iets. Dan begrijpt u het misschien. Wat er miste? Het pak. Eerder op de dag had ik me in de supermarkt laten verleiden tot het kopen van een pakje drinkyoghurt. De aanwezigheid van de bacterie LGG in het pakje, die ervoor zou zorgen dat de barrièrefunctie van mijn darmen eindelijk weer eens ondersteund zou gaan worden, had de doorslag gegeven.
Ik zag mezelf al lopend op straat nonchalant een paar slokken nemen uit het pakje drinkyoghurt met LGG. Heerlijk. Niet langer in de ondraaglijke onzekerheid verkerend of m’n darmen wel voldoende ondersteund werden tijdens het uitoefenen van de barrièrefunctie. De vogeltjes zouden weer fluiten, de zon zou weer schijnen en er zou absoluut geen drinkyoghurt op de motorkap van een auto belanden.
Het liep anders, ik heb immers wel de motorkap van een auto onder de drinkyoghurt gekliederd. Dat gebeurde toen ik op straat het pakje drinkyoghurt opende. Eerst een dop. Gewoon draaien en dan in de vuilnisbak gooien. Makkie. Daarna bleek er nog een ding in de opening van het pak te zitten. Een soort rondje waar je vinger doorheen moest en waar je dan hard aan moest trekken teneinde het pak te openen. Het deed denken aan de pin van een handgranaat. Vanwege een gedegen militaire opleiding was mijn eerste reactie dan ook het pakje drinkyoghurt, met LGG en al, een eind weg te flikkeren. Met alle gevolgen van dien.
Hij landde namelijk op de motorkap van een gepimpte Honda Civic. De yoghurtexplosie die zich zojuist op de motorkap had voorgedaan, was voor de bestuurder reden onmiddellijk uit zijn bolide te stappen. Een boze, getatoeëerde spierbonk kwam dreigend op me af. Op dat moment had ik dringend behoefte aan ondersteuning van de barrièrefunctie van m’n darmen. Het liep me dun door de broek.