Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.
Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.
Maandag 24 mei
Tweede Pinksterdag en mooi weer hier in Kerkdriel. Typisch een dag om iets leuks in de zon te gaan doen met de familie. Daarom had ik me ’s ochtends al opgesloten in de slaapkamer. De sleutel heb ik ingeslikt. Nadat Rita eerst een uur op de deur heeft staan bonken, gaf ze de moed op en kon ik me verheugen op een lange slaapkamerdag in m’n eentje. Wat te doen tijden zo’n slaapkamerdag? Nou, de rokjes van Rita passen natuurlijk. De uren vlogen op die manier voorbij. De ene combinatie stond me nog beter dan de andere. Rond 23.00 viel ik moe maar voldaan in slaap.
Dinsdag 25 mei
5.23 uur ontwaakte ik alleen in ons grote bed. Ik vermoed dat Rita een luchtbed van de zolder heeft gehaald en daar de nacht op door heeft gebracht. De reden dat ik zo vroeg wakker werd was gelegen in het feit dat ik moest poepen. Midden in onze slaapkamer heb ik een bolus gedraaid waarin, keurig in het midden van de drol, de glinsterende sleutel van onze slaapkamerdeur zichtbaar werd. Vanwege het vroege ontwaken, werd het een zware dag op het gemeentehuis. Al om 11.00 zat ik te knikkebollen op mijn oncomfortabele bureaustoel. Nou, dan moet je dus net Tonnie van Bemmelen hebben…..Heeft-ie zo een emmer met 5 liter water zo boven m’n kop leeggegooid. Haha. Tot de klok van 16.30 uur heeft die onuitstaanbare Trudy Pasveer me wakker gehouden met haar gekwek. Daarna kon ik naar huis. Kijken of die drol er nog lag.
Woensdag 26 mei
Die bleek er dus nog te liggen, daar kwam ik vandaag achter. Toen ik ’s ochtends slaapdronken uit bed stapte, trapte ik er zo midden in. Geen prettig begin van weer zo’n dag. Het enige wat me van zelfmoord weerhoudt is de kalender op m’n werk die de dagen aftelt tot Trudy Pasveer op vakantie naar Afrika gaat. M’n eigen vakantie zou ook iets kunnen zijn om naar uit te kijken, ware het niet dat ik all-in naar een waardeloos Turks hotel vlieg met Rita en de kinderen. Daarover later waarschijnlijk meer. Eerst het verkiezingsdebat dat vanavond werd gehouden. Mijn stem gaat naar Balkenende. Fantastisch hoe hij dat RTL-wijf toesprak. U kijkt zo lief. Hahaha. Dat zal al die kutwijven die denken dat ze iets voorstellen in de maatschappij leren! Wat dat betreft kunnen ze een voorbeeld nemen aan Rita. Die zit gewoon thuis en kookt. Ok, het is niet te vreten, maar toch…
Donderdag 27 mei
Vandaag moest ik de eerste wodkalevering doen die stagiaire Felicity vorige week had afgedwongen middels chantagepraktijken. Ze keek wel wat gek op toen ik, in plaats van met één, met liefst twee flessen wodka het fietsenhok betrad. Met de tweede fles wodka hoopte ik haar zo dronken te voeren dat ze het wellicht vandaag wel zag zitten in de penis van Sjaak. Omdat ik niet te lang weg kon blijven van mijn oncomfortabele bureaustoel had ik mezelf beloofd later op de dag te gaan kijken hoe bezopen Felicity en haar vriendinnen inmiddels waren. Nou, dat viel flink tegen. Toen ik iets na drieën terugkeerde naar het fietsenhok lag Felicity levenloos tegen haar fiets. Wederom was er een stagiaire overleden dankzij bemoeienissen van Sjaak L. Grottenhoofd.
Vrijdag 28 mei
Na alle gebeurtenissen van gisteren, had ik besloten vandaag maar eens een dagje thuis te blijven. Even m’n rust pakken. Je moet toch aan jezelf blijven denken. De heg moest bovendien ook nog gesnoeid worden.
Zaterdag 29 mei
De laatste competitiewedstrijd van D.S.C. Kerkdriel D4. Degradatie kon niet meer ontlopen worden. Daarom koos ik als leider voor een fantasieopstelling. Dit veranderde echter niet zoveel aan de positie van mijn zoon Gezinus. In plaats van dat hij links naast me op de bank zat, had ik hem nu rechts naast me geposteerd. We moesten aantreden tegen kampioen Sint Michielsgestel D2. Na een helft spelen stonden we zowaar met 2-0 voor. Helaas viel onze laatste man na een paar minuten in de tweede helft uit en moest ik Gezinus inbrengen. Gevolg: een 9-2 nederlaag.