Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.
Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.
Maandag 17 mei
Na het mannenweekendje met Tonnie van Bemmelen van vorige week was het maandag een enorme puinhoop in Huize Grottenhoofd. Om mijn steentje bij te dragen aan het huishouden heb ik na m’n werk een nieuwe stofzuiger gekocht voor Rita. Een Dusty 2000, met defibrillerend afvalverwerkingssysteem. Dat houdt dus in dat-ie metonymisch zuigt. Dus dat zit wel goed. Het is wel te hopen dat ik deze stofzuiger ook net zo goed op mijn ballen kan zetten als de vorige, want dat doe ik altijd als ik achter de computer naar jonge, blonde meisjes zit te kijken.
Dinsdag 18 mei
Trudy Pasveer gaat deze zomer op vakantie naar Malawi. Om de negers te compenseren voor de komst van dit onuitstaanbare wijf heeft ze besloten een inzamelingsactie te houden. Je kan veel van d’r zeggen, maar zelfkennis heeft ze wel. Daarom mochten wij vandaag al onze oude rommel inleveren bij haar. Althans, zo heb ik het opgevat. Hup, het van mijn zwager geleende karretje achter de Ford Escort en inladen maar! Ik benieuwd wat die arme negers allemaal gaan doen met een 10 liter pot latexverf, twee kapotte harken, een 5 meter lange bank, een baal konijnenvoer die ver over datum is, een emmer vol lege batterijen, een matig werkende frituurpan (met het frituurvet er nog in) en uiteraard de oude stofzuiger. Met die matig werkende frituurpan komt het wel goed, aangezien Tonnie van Bemmelen een pak frikandellen had meegenomen voor de negers.
Woensdag 19 mei
De hele afdeling was vandaag ziek nadat Trudy ons gisteren authentieke Afrikaanse hapjes had aangeboden. Gelukkig heb ik die rommel niet aangeraakt. Nu had ik lekker het rijk alleen. Ik zat al lekker met de broek op de enkels toen opeens stagiaire Felicity binnenkwam. Zij zei dat ze ook niet van Afrikaanse worst hield en derhalve niet ziek was geworden. Op het moment dat ze doorhad dat ik daar met m’n broek op de enkels zat, heb ik van de nood maar een deugd gemaakt en haar mijn eigen Hollandse worst aangeboden. Helaas ging ze niet op dit aanbod in en moest ik het op internet doen met een op haar gelijkend meisje.
Donderdag 20 mei
Vandaag voerde Gezinus en z’n klasgenoten de eindmusical op. Daar moest ik dus heen. Tot grote ergernis van de gehele zaal en mij in het bijzonder hadden ze het stuk ook nog zelf geschreven. Het was dus nog slechter dan de gemiddelde musical. Toen Gezinus aan zijn solo begon kon ik het niet meer aan en ben ik gaan schreeuwen. Die vent die je tegenwoordig de Damschreeuwer moet noemen was er niks bij. Deze actie kwam mij op veel applaus te staan vanuit de zaal. Gezinus zelf was er minder blij mee.
Vrijdag 21 mei
Het is zover. Ik word gechanteerd. Felicity vroeg me vandaag mee naar het fietsenhok, dus eerst dacht ik dat ze alsnog op mijn aanbod in zou gaan en mijn worst onder handen wou nemen. Dit bleek geenszins het geval. Wanneer ik haar niet wekelijks een fles wodka zou geven – ze is nog maar 16, dus mag het zelf niet kopen – dan zou ze het voorval van afgelopen woensdag melden bij de burgemeester. Even overwoog ik haar neer te slaan, maar wellicht zou dat me op nog meer gedonder komen te staan. Ik koop elke week wel een fles wodka voor haar. Sterker nog, ik koop er twee. Wie weet wordt ze daar zo bezopen van dat ze alsnog een keer met mijn worst in de weer wil.
Zaterdag 22 mei
Omdat Gezinus me nog niet onder ogen wilde komen na het incident tijdens de eindmusical kon ik niet mijn rol als leider van D.S.C. Kerkdriel D4 vervullen. In plaats daarvan ging ik met Teun naar de manege. Ze wil opeens paardrijden. Onder het motto: ‘alles beter dan korfbal’ werkte ik aan dit avontuur mee. En een avontuur werd het. Het eerste de beste paard waar ze op ging zitten schrok zo van die 100 kilo Teun, dat het vrijwel direct op hol sloeg. Terwijl Teun zicht angstvallig aan de teugels vasthield, holde het paard maar door en reed ik er in de Ford Escort achteraan. Toen we bij de sportvelden van D.S.C. Kerkdriel aan waren gekomen hield het paard plotseling stil. Daar aangekomen kon ik nog net zien hoe het team van Gezinus de 9-2 om z’n oren kreeg.