Afrika

Alles doen we eraan, maar volgens een onderzoek van de Verenigde Naties helpt het niks: de armoede in Afrika neemt nog steeds toe. Kunnen we vanuit de rest van de wereld nog zo veel Paul van Vlieten als we willen naar dat continent sturen; het is zinloos. Wat hebben we er hier in Europa bijvoorbeeld niet allemaal aan gedaan om die arme negers een beetje te helpen?

Duizenden schepen hebben we ter beschikking gesteld, zodat ze met z’n allen naar een vruchtbaarder gebied konden vertrekken. Tuurlijk, ze moesten zelf roeien, maar zo ging dat in die tijd. En dan blijft er toch nog een klein groepje dommeriken achter. Dat snap je toch niet?

Maar zelfs die dommeriken hebben we niet in de steek gelaten. Prachtige buitenwijken werden voor ze ingericht, met name in het zuiden van Afrika. En de blanken maar afzien in de drukke binnensteden; dat hadden we er allemaal voor over toen. Niets was te gek. En wat krijg je ervoor terug? Een vent in een vrolijke blouse die het er weer niet mee eens is. Tja, zo iemand sluit je dan op. En zelfs dat werd nog met de beste bedoelingen gedaan. Er werd een mooi eilandje vlak voor de kust voor hem uitgezocht. Was ook weer niet goed.

Nee, ze zijn niet snel tevreden, de negers. Ook toen we ze hielpen met het bepalen van de grenzen liepen ze weer te zeuren. Dat was dan weer te willekeurig gegaan. Dat gezeur altijd; je kan het ook gewoon een keer accepteren als iemand anders wat voor je regelt, en er daarna wat van proberen te maken! Maar nee hoor, ze vonden het een beter idee elkaar te lijf te gaan met kapmessen.

Met name de Hutu’s en de Tutsi’s maakten er een potje van. De armen en de benen vlogen in het rond. Wij hier in Europa konden niets anders doen dan het met lede maten aankijken en er na afloop een film over maken. Want zelfs dat doen ze niet eens zelf. Jammer overigens dat er in die film geen mondharmonicamuziek te horen is op de achtergrond. Wat dramatische riedeltjes van Tutsi Thielemans hadden het verhaal nog indrukwekkender gemaakt.

Het wil maar niet lukken in Afrika, wat je ook probeert. Hebben ze eindelijk een beetje te eten, krijgen ze opeens weer met z’n allen AIDS. Zo blijf je bezig. En wij maar geld en zeer goedbedoelde hulp geven aan die rakkers. Neem nou al die katholieke missionarissen; zonder enige vorm van eigenbelang brengen ze de negers in contact met God. En wat te denken van Shell; die pompen heus niet al die olie uit de grond om er zelf rijk van te worden. Nee, dat doen ze om Afrika erbovenop te helpen.

Maar ze willen gewoon niet. Het enige wat ze doen is kilometers lopen met die eeuwige emmer water op hun hoofd. Van al die goedbedoelde hulp van de afgelopen eeuwen trekken ze zich verder niets aan. Dat het anders kan, willen ze niet horen. Eens een keer water halen met de auto bijvoorbeeld. Het gaat er niet in bij de Afrikanen. Zelfs niet als je ze dat duidelijk probeert te maken door met een paar honderd auto’s, motors en vrachtwagens door dat continent van ze te scheuren. Ook zo’n subtiele hint snappen ze niet.

Het is zomaar weer een klein voorbeeldje van alle onbegrepen en goedbedoelde hulp. Nee,  het is niet fijn om zo onbegrepen te zijn. Wij arme Europeanen waren veel beter afgeweest zonder dat hele Afrika. Zoveel is wel duidelijk.