De KNVB buigt zich over de uitspraken van Fred Rutten. Dat werd eens tijd. Ik buig mezelf al jaren over de uitspraken van Fred Rutten maar ben er nog nooit echt veel wijzer van geworden. Hij is niet te verstaan. Wat dat betreft is-ie net een Zwitser. Misschien dat de KNVB wel licht in de duisternis kan scheppen die de mond van Fred Rutten voor mij is.
Want zo klinkt Fred voor mij. Als duisternis. Een zwart gat eigenlijk. Niemand begrijpt er echt iets van, maar het bestaat wel. Daar houdt de vergelijking met een zwart gat voorlopig ook gelijk weer op trouwens. Een zwart gat is namelijk een gebied waar niets uit kan ontsnappen, zelfs licht niet. Dan geluid dus ook niet. Bij Fred Rutten is dat anders. Er ontsnapt wel geluid uit dat smalle mondje van hem. Maar daar is het ook wel zo’n beetje mee gezegd. Voor Fred Rutten is praten het laten ontsnappen van geluid uit de mond. Meer niet.
Soms, als je echt je best doet, kun je er wat van verstaan. Dat stemt ook niet erg vrolijk. Fred blinkt, als zoveel voetbaltrainers, uit in het zeggen van stomme dingen. De laatste tijd heeft hij het steeds over z’n goeie kleedkamer. En dan bedoelt-ie niet dat er genoeg water in de boiler van de douche zit en er voldoende kledinghaakjes aanwezig zijn.
Nee, dan bedoelt-ie dat hij ook best goeie wisselspelers tot z’n beschikking heeft. Zelf zo’n cliché bedenken is nog erger dan het aloude voetbaltrainersjargon dat wordt gebezigd. Alleen Cruijff mag dat. Hij mag zonder problemen een grote homp gatenkaas in een bijzin laten transformeren in een stukje geitenkaas. Rutten niet. Die schaart zich met dit soort zelfbedachte uitdrukkinkjes al snel in het kamp van waardeloze figuren als Peter Boeve.
Niet helemaal trouwens. Want waar de verbale kwaliteiten van Peter Boeve ook gelijke tred houden met z’n prestaties als voetbaltrainer (ontslagen worden bij Omniworld zegt in dat verband genoeg), blijkt Fred wel een goede trainer te zijn. Een zeer goede trainer zelfs. Daar duikt de overeenkomst met een zwart gat weer op. Beiden zijn een mysterieus verschijnsel dat zich niet eenvoudig laat verklaren.
Een zwart gat probeert men nog met een hoop natuurkundig en wiskundig geneuzel te verklaren. Bij het succes van Fred Rutten is dat zinloos. Elke verklaring die dat gekke gebrabbel van hem in verband zou brengen met succes, slaat de plank mis. Gelukkig heeft de god van de sport, Mart Smeets, daar in zijn oneindige wijsheid een oplossing voor bedacht. Wanneer iets niet te verklaren is, dan zijn ‘de mysterieuze krachten van de topsport’ bezig geweest. Opgelost.