De ringstaartmaki

Wederom een bedreigd diersoort op zaterdag. Ik kan die stropers niet genoeg bedanken; ze blijven me voorzien van een onuitputtelijke voorraad bedreigde diersoorten. Ditmaal de ringstaartmaki. De ringstaartmaki is een halfaap. Niet zo één die in films als de grote held wordt aangekondigd: ‘Hij is half aap en half robot. ’s Nachts bestrijdt-ie de misdaad door de schurken ervan langs te geven met z’n levensgevaarlijke ringstaart’.

Nee, hij is alleen halfaap. Z’n andere helft doet er niet toe. Zo aan z’n staart te zien is die van een wasbeer ofzo. Maar ja, dat doet het marketingtechnisch niet zo goed. Iemand die half aap is en half wasbeer heeft nog nooit een bioscoopzaal vol gekregen.

Reinout Oerlemans wilde het  een tijdje geleden proberen, maar dan moest Kluun eerst nog trouwen met een terminale ringstaartmaki, vreemdgaan met een gnoe en tot slot deze merkwaardige geschiedenis optekenen in een bestseller. Te veel gedoe volgens Kluun, al zag hij seks met een gnoe wel zitten. Bovendien had Carice van Houten ook geen zin zich in een ringstaartmakipak te hijsen. Dan wordt het sowieso al geen succes.

Door het uitblijven van zo’n film zit de ringstaartmaki nu mooi met de gebakken peren; hij wordt met uitsterven bedreigd. Bedankt Reinout, Kluun en Carice! Mevrouw van Houten is nog wel ambassadrice van het WNF. Zo zie je maar wat ze er werkelijk voor over heeft. Even een ringstaartmakipak aantrekken is al te veel gevraagd. Lang had ze hem niet eens aan gehoeven. De Nederlandse filmgeschiedenis kennende was het pak in de eerste scene van haar lijf gerukt en had ze de rest van de tijd naakt een ringstaartmaki moeten acteren.

In afwachting van de film probeert de ringstaartmaki ondertussen de sfeer erin te houden daar in Afrika. Niet zo moeilijk want het zijn echte gezelligheidsdieren; ze leven in groepen van ongeveer 20 maki’s. Elke avond is er een bonte avond waar de drank rijkelijk vloeit en ze dansend het hele oerwoud bij elkaar krijsen. Want dat kunnen ze, krijsen. Tot diep in de nacht gaat het door.

Een te betreuren feit voor de andere dieren is dat dit dagelijkse feest alleen toegankelijk is voor de ringstaartmaki’s zelf; andere diersoorten zijn totaal niet welkom. Hun territorium is ze heilig. Ze hebben nogal een rigoureuze manier om dit af te bakenen. Ze kliederen hun hele gebied onder de pies en de poep. Misschien een ideetje voor Geert Wilders om de moslims buiten de deur te houden.

Na zo’n feestje met veel alcohol hebben ze ’s ochtends natuurlijk behoefte aan water. Dit drinken ze op een vrij aparte manier. De ringstaartmaki drinkt namelijk dauw. Door z’n handen nat te maken condenseert er waterdamp op diezelfde handen en die likt hij dan weer af. Bedenk het maar eens.

En over zo’n beest wordt dus voorlopig geen film gemaakt, terwijl er over de eerste de beste 101 gevlekte honden die voorbij komen wandelen meteen een speelfilm èn een tekenfilm worden gemaakt. En die verspreiden nog niet eens de zaadjes van de tamarinde met hun ontlasting. Iets wat de ringstaartmaki er ook nog gewoon bijdoet.

10 reacties op “De ringstaartmaki”