Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd, een onuitstaanbare vent (deel 1)

Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.

 Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.

Maandag 22 februari

Vandaag wederom vijf minuten te vroeg op het werk verschenen. Morgen maar eens wat later van huis weg. Alhoewel, wat moet ik eigenlijk thuis, dan zit ik alleen maar langer tegen die chagrijnige tronie van Rita aan te kijken. Bij binnenkomst in het gemeentehuis liep ik meteen Trudy Pasveer tegen het lijf. Ook al een kutwijf met een chagrijnige tronie, wat dat betreft kwam er maar weinig verandering in mijn situatie. Tot overmaat van ramp bleek Trudy zondag jarig te zijn geweest. Tijdens de koffiepauze trakteerde ze op gebakjes die overduidelijk een restant waren van wat ooit een gevarieerd gebakaanbod voor haar verjaardagsvisite was geweest. Nu lagen er alleen nog maar gebakjes in de doos die uiterlijk nog het meest weg hadden van een opgebakken drol. De smaak was dienovereenkomstig; zeldzaam smerig. De rest van de dag zou ik me moeten behelpen met een soort ammoniaksmaak in m’n bek. Bedankt, Trudy!

Dinsdag 23 februari

In plaats van later juist veel eerder van huis gegaan. Rita was in een geile bui en had haar zinnen op ochtendseks gezet. Van de weeromstuit heb ik toen maar bedacht dat ik om 8.30 al een overleg had met iemand van de provincie Gelderland over de wegmarkering op het fietspad van Kerkdriel naar Velddriel. Ze geloofde het ook nog. De muts. Het idee alleen al dat we voor 9.30 iets gedaan krijgen op het gemeentehuis is volstrekt belachelijk. Laat staan dat ik met iemand van de provincie mag overleggen over zoiets belangwekkends als de wegmarkeringen op een fietspad. Ik zit doorgaans de hele dag achter het gemeenteloket naar vervelende burgers te luisteren. Zo bracht ik de rest van de dag dan ook door.

Woensdag 24 februari

Een werkdag als alle anderen. Alleen m’n broodtrommel vergeten. Nu heb ik tijdens de lunch twee kroketten gehad. Veel beter dan de rommel die Rita doorgaans op m’n brood smeert. Verder de hele dag grappen over de wissel van Kramer aan moeten horen. Zelf kwam ik met ‘Komt Kemkers op het arbeidsbureau voor een nieuwe baan, wordt hem gevraagd ‘binnen- of buitenbaan?’’ De hele lunchtafel lag dubbel. Bij Ruurd Baarsjes kwam de koffie zelfs uit z’n neus zetten.   

Donderdag 25 februari

Weer een dag. Na het werk gaan zaalvoetballen met de collega’s. Doen we elke week wel een keer. Eigenlijk vindt niemand het leuk, maar ach….. Ze kunnen er trouwens geen flikker van. Vooral Tonnie van Bemmelen is een onovertroffen prutser. Je zou hem eens bezig moeten zien in z’n veel te kleine broekje. Bovendien was het steenkoud in de zaal. Dat was na afloop bij het douchen ook goed te zien. Verder bleek daar dat Gerard van Drummelhoven z’n zak had geschoren. Het was even schrikken die kale slurf van hem daar zo open en bloot te zien hangen.

Vrijdag 26 februari

Na het werk en eten van Rita (dat ondanks het ontbreken van welke smaak dan ook altijd gretig naar binnen wordt geschoven door Teun) vergadering van de Raad van Elf van carnavalsvereniging De Ballenbikkers. Op het eerste oog een rare naam, maar als je nagaat dat het de gewoonte is dat ieder lid aan het begin van elke bijeenkomst van De Ballenbikkers twee met bramenjam ingesmeerde stierenballen opeet, is het zo gek nog niet. Na het eten van de stierenballen hebben we alweer vergaderd over de carnaval van aankomend jaar. Met name de stroef lopende samenwerking tussen ons en de vrouwelijke tegenhanger van onze vereniging, De Ballenlikkers, stond op de agenda. Sommige van hun leden nemen onze naam wat te letterlijk en zodoende moet onze voorzitter Gerrit van Wienselkonijn de vergaderingen sinds afgelopen carnaval met een wel erg hoog stemmetje leiden. De vergadering werd uiteraard afgesloten met een polonaise. Zo’n avond als deze is één van de weinige hoogtepunten uit m’n leven.

Zaterdag 27 februari

Wakker geworden met een kater. Rita lag naakt naast me. Dat is nooit een goed teken. Daarna riep de plicht van de familieman. Ik ben namelijk leider van D.S.C. Kerkdriel D4, waar Gezinus z’n bril elke week van z’n pukkelige kop laat schoppen. Vandaag moesten we uit tegen Emplina uit Empel. 9-2 verloren. Gezinus na z’n zoveelste eigen doelpunt er maar uitgehaald. Hij is nog slechter dan Tonnie van Bemmelen.

Één reactie op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd, een onuitstaanbare vent (deel 1)”