Laura Dekker

Laura Dekker is teruggevonden op Sint Maarten. Ze mocht van de rechter niet met haar bootje rond de wereld. Rond de wereld gaat met een vliegtuig sneller, dus dit was een uitstekend alternatief. Gisteren werd er overlegd over hoe ze weer terug moest. Ik dacht meteen, bootje. Waarschijnlijk heeft dit meisje van veertien gedacht dat het snoepgoed op Sint Maarten gratis is. Wel lief eigenlijk. En dat ze er koeien hebben met staarten. En Aart met Staartjes.

Laura heeft hiermee in één klap bewezen dat de discussie die zich eerder rond haar heeft ontsponnen een onzinnige is geweest. In de zomer stabiel genoeg geacht om rond de wereld te gaan tijdens een solozeiltocht, een paar maanden later labiel genoeg om zonder plan naar Sint Maarten te vliegen.

Deze discussie en de daarmee gepaard gaande onderzoeken, rechtszaken en de inspanningen van bureau jeugdzorg hebben de burger (u en ik) al menig belastingcent gekost. Nu komen daar de kosten bij van haar terugreis inclusief de kosten van de marechaussee die haar begeleidt. Bureau jeugdzorg stort zich er ook weer op. Er wordt gekeken naar de mogelijkheden om haar uit huis te plaatsen.

Dit had allemaal voorkomen kunnen worden. En wel door twee verschillende partijen. Allereerst door haar ouders. Die hadden tegen haar, toen ze vroeg of ze solo de wereld rond mocht zeilen, hetzelfde moeten zeggen als mijn ouders tegen mij, toen ik vroeg of ik een drol in hun haar mocht kliederen; “doe godverdomme normaal”!

Niet Laura’s ouders. Die gingen fijn mee in de waan van een puberend meisje. Je zou welhaast hopen dat ze door een haai verscheurd wordt om vervolgens tegen haar ouders te kunnen zeggen;”zie je wel”.

De tweede partij is ‘de staat’. Die hadden de hele zaak in de kiem moeten smoren. Ook zij hadden kunnen beginnen met;” doe godverdomme normaal”! Als tweede troef hadden ze nog de wet in handen. In Nederland hebben we, en dat is maar goed ook, leerplicht. En dat dit kind nog een en ander te leren heeft, heeft ze onderhand wel bewezen. Met dit simpele argument had een hele hoop ellende (en geld) bespaard kunnen blijven, en belangrijker, was ik niet de hele dag lastig gevallen met dit onuitstaanbare meisje met ontluikende borstjes. Die zou ik trouwens wel eens willen zien. Wat mij betreft is ze oud genoeg voor een centerfoldje in een mannenblad. “En Laura Dekker die vin’ me lekker, het liefst zit ze aan mijn tennisrekker”.

Blijf op de hoogte en volg ons op Twitter.

8 reacties op “Laura Dekker”