Zojuist ontbeten. Even relaxed de dag beginnen, zo dacht ik. Krantje gekocht, koffie pruttelt. Man, wat gezellig allemaal. Toen kwam het moment dat ik aan melk begon te denken, geen karnemelk, dat moge duidelijk zijn.
Het hedendaagse pak melk is voorzien van een twist-off dop. Dit is door deskundigen op de diverse R&D afdelingen van grote bedrijven als Campina en Friesche Vlag bedacht. Lijkt op voorhand een goed idee, het kartonnen pak is hersluitbaar geworden. Dit moet welhaast de houdbaarheid ten goede komen.
Dan komt het moment van de waarheid. De melk moet in het daarvoor bestemde glas belanden. De eerste cc’s vinden moeizaam hun weg naar de opening. Het melkpak wordt wat hoger opgetild. Dan gebeurt het; zeer onregelmatig klotst de melk met een zichzelf versterkend effect de vrijheid tegemoet. Pogingen om de controle te herpakken monden uit in een nog groter debacle. Ten einde raad stop ik met uitschenken maar niet nadat een laatste grote tsunami van melk de weg naar mijn broek vindt.
Hoe kan het zijn dat we een man op de maan kunnen zetten….., afijn u begrijpt waar ik naartoe wil. Ik vermoed een complot. Teneinde de boeren uit Brussel te weren in verband met het melkoverschot hebben overheden en producenten er op slinkse wijze voor gezorgd dat de overvloedige melk niet door de straten van Brussel vloeit, noch over het akkerland wordt uitgereden. In plaats daarvan wordt er een dusdanige verpakking geproduceerd dat het melkoverschot door mijn broek wordt opgenomen.
Boeren blij, Brussel blij, mijn ochtend verpest. Onuitstaanbaar.